Het verhaal begint gewoon in het hedendaagse leven.
Ani en kinochi zijn aan het trainen in The Martial Atrs School.

‘Aaah! Kijk uit!’
‘Hier en hier! Pak aan!’
Baf! Boem! Boem!
‘Oké meisjes, jullie training zit erop vandaag. Goed gewerkt Kinochi! Je gaat vooruit.’ Tendo-Sensei ruimt al het oefenmateriaal op en loopt de zaal uit.
‘Hoorde je dat Ani?! Sensei zei dat ik vooruit ben gegaan! Dat voelt echt goed!’.
‘Haha! Gefeliciteerd! Kom we gaan omkleden en wat eten, en dan gaan we verder met waar we gebleven waren. We moeten zoveel mogelijk informatie zoeken.’

Kinochi en ik zijn weer ’s in het verleden. We hebben al veel informatie gevonden en gekregen. Over een paar dagen word het weer volle maan. Dus we moeten iets bedenken om te voorkomen dat Kinochi weer een Moon-Demon wordt. Zodra ze dat is geworden, kan ze verschrikkelijke dingen aanrichten. Om dat te voorkomen zoeken we naar een soort van deken dat iets magisch heeft, waardoor de maan Kinochi niet beïnvloed. Alleen waar ik dat kan vinden is nog niet helemaal duidelijk. Tendo-Sensei heeft het ons verteld, maar hoe we eraan moesten komen vertelde hij niet…
‘Heey, daar ligt een dorpje! Laten we een bezoekje brengen.’ We lopen het dorpje in, maar dan blijkt dat er niemand is. Ik zie plassen water met bloed erin. Er is hier gevochten. Maar waarom? Door wie? Ik krijg er de rillingen van. ‘Kinochi, waar zijn alle mensen? Kinochi…?’
Ik kijk om me heen, waar is Kinochi gebleven? ‘Kinochi? Kinochi!’ Ik draai nog eens om. Waar zou ze toch zijn?
Wat is dit voor een plek? Waar ben ik? Opeens zie ik een zwarte schim voorbij gaan. Ik draai me snel om, maar het is al verdwenen. Vanuit m’n ooghoek zie ik nog een schim en draai me snel om. Weer niets. Ik draai me snel om, maar val dan in een plas met bloed. Wat vies! Dan verstijf ik me. Ik hoor een stem. En nog een stem. Wacht ’s even. Die stem herken ik. Het is Kinochi! Ik stap snel uit het plasje bloed en loop richting het geluid. Ik klim over het muurtje waar het geluid vandaan komt. Wat ik zie kan ik niet geloven…

Ik zie een groepje mensen staan met zwarte capen om. Een heel rijtje. Opeens zie ik Kinochi er tussen. Wat doet ze daar? Opeens zie ik dat ze rode ogen heeft. Alsof ze in een hypnose zit. Ik kijk naar boven. Wacht ’s even! Het is volle maan! Maar…hoe kan dat zo snel opeens. Het zou pas over een paar dagen zijn. Er klopt iets niet. Door naar boven te kijken verlies ik mijn evenwicht en val naar beneden. Boem! Ik lig op de grond. Mijn hoofd doet zeer en alles draait om me heen. Dan grijpt er iemand me vast en wordt er een blinddoek voor mijn ogen gedaan. Ik voel dat ik ergens naar toe gaat. Het voelt niet fijn, m’n hart gaat als een gek tekeer. Wat gaat er gebeuren? Help!

Ik open mijn ogen. Mijn hoofd draait als een gek. Als ik weer wat kan zien, merk ik dat er een jongen voor me staat. Wat doet hij hier?
‘Ehum…kan je me misschien los maken? Ik hang nogal vervelend…’. De jongen schrikt even en maakt me dan voorzichtig los. ‘Dank je…’. Ik loop langs hem en draai me dan om. ‘Moet je niet weg ofzo?’. Hij draait zich om en schudt van nee. Ik schud m’n schouders op en ren naar buiten. Opzoek naar Kinochi, denk ik bij mezelf. Waar zou ze zijn? Zou haar trance al zijn opgehouden? Of is ze nu alles aan het vernielen? Niet dat er nog veel te vernielen is in dit kale dorpje…
Ik hoor geluid. Ik sluipt erop af…ja! Daar is Kinochi! Alles aan het vernielen… Opeens draait ze om en ziet ze mij. Ze rent op me af en haalt haar zwaarden te voorschijn. Is ze gek geworden?! Ik trek m’n zwaard te voor schijn en probeer haar schoppen te ontwijken. Volgens mij hebben die lessen van Tendo-Sensei echt gewerkt bij Kinochi…shit! Mijn linker schouder bloed. Niet zo heel erg, maar het doet wel pijn. Maar ik moet door gaan, anders ben ik straks ook een slachtoffer. Veel kan ik niet doen, want ik wil haar geen pijn doen. Ze is tenslotte getransformeerd, dus dit bedoelt ze niet echt…hoop ik… Baf! Ik sta met mijn rug tegen de muur aan. Stik! Ik kan geen kant meer op… Ik zie de messen op me af komen. Ik knijp m’n ogen dicht…
Ik open voorzichtig mijn ogen open. Ik zie dat Kinochi een pijl en boog in d’r handen heeft. Klaar om op mij te schieten. ‘Nee! Kinochi! Niet doen!’ Ik schreeuw van angst.
‘Kinochi! Ik ben het, Ani!!’ Ze doet een stap naar achteren en spant haar boog aan. Haar pijl trilt, klaar om afgevuurd te worden. Ik knijp m’n ogen dicht. Ik kan het niet geloven. Ik durf niet te kijken…!

Boem! Ik word wakker en lig op de grond. Mijn deken ligt half over mijn benen. Mijn hoofd bonkt heen en weer. Het was een droom…het was maar een enge droom! Ik krijg het warm. Ik sta op en loop naar de badkamer. Ik doe de kraan open en was m’n gezicht. Terug in bed schuif ik de deken weer op zijn plaats. Ik ga liggen en probeer te slapen, maar het lukt niet. Zou die droom iets betekenen? Iets met mijn krachten? Of zou het een visioen zijn? Ik zal het morgen aan Tendo-Sensei vertellen. Misschien weet hij wat het zou kunnen zijn. Of het iets betekent. Of ik me moet voorbereiden… Maar die jongen…wie zou dat dan zijn? Zou dat ook iets betekenen? Zucht…

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen