Hoofdstuk 18; spelbrekers!

We hadden Kimberly Kams al snel gevonden. Ze zat huilend in een hoekje onder de trap. We waren er bijna langs gelopen maar ze moest weer zo nodig snikken dus ze verraadde zichzelf gewoon.
We liepen naar haar toe en ik ging naast Kimberly zitten. Ik sloeg mijn arm om haar schouder en depte haar tranen weg. “Zo erg is het vast niet Kimmie.” De lach was duidelijk te horen in mijn stem maar ik zat er totaal niet mee. Kimberly keek me even aan en keek me boos aan. “Wat moet je van me Aïcha!” Ze had haar vuisten stevig vast en haar handen werden er wit van.
Amaris ging aan de andere kant van Kimberly zitten en aaide over haar haren. “Aïcha kan er niks aan doen dat jouw haren zo foei lelijk zijn.” Kimberly wou opstaan maar Caitlynn versperde haar de weg. Kimberly keek een kort moment angstig en opeens leek ze opgelucht. Daar was het probleem. Dumbledore kwam aanlopen.
“Wat is hier aan de hand?” Hij ging met zijn hand door zijn lange witte baard en keek ons groepje aan terwijl Kimberly nog altijd rode ogen had. “Oh maar meneer, wij hebben niks gedaan. We hoorden de roddels over Kimberly en wouden haar gaan zoeken om haar te troosten.” Antwoordde Caitlynn met haar zielige blik. Dumbledore leek het te geloven en knikte en keek naar Kimberly. “Kimberly laat je haren eens zien kindje.” Ze schudde haar hoofd “Kom op Kimberly, laat ons je haren maar zien we lachen je niet uit.” de toon was duidelijk te horen. Toen Draco dat zei, wat klonk als klokkenspellen, deed ze hem meteen af.
Ze had heel scheef haar. Aan de ene kant was het een beetje een bob-kapsel zo kort was het. Je zag de helft van haar oor. De andere kant was nog redelijk lang. Je zag wel dat het expres was gedaan en snel want er hingen gewoon nog lange plukken tussen.
Dumbledore kon niet meer zeggen dan “Wat zonde van je haar meisje. Ga maar snel naar de stad” Hij gaf haar een knipoog en zette haar muts weer op.
Zodra Dumbledore weg was begonnen we te lachen. “Wat een mooi kapsel! Je wint de hoofdprijs!” Ik kruiste mijn benen en zakte weer in het elkaar van het lachen. Draco kwam lachend naast me zitten en hees me weer overeind. “We mogen haar niet pesten.” Begon hij te hikken.

Kimberly Kams was weggerend toen ze de kans had omdat wij zolang moesten lachen. Ik had ook haar haren kunnen knippen. Had haar geld gescheeld. IK had het lekker kort gemaakt. Het zag er zo goed uit. Maar ik hoorde Draco niet meer lachen toen er iemand voorbij liep. Harry Potter.
“Hé Harry mag ik jou haar knippen?! Ik heb alleen niet kunnen oefenen, maar blijkbaar iemand anders wel!” Ik begon weer te lachen en moest vasthouden aan Draco omdat ik anders om zou vallen. Caitlynn en Amaris moesten ook lachen en plaste net als ik bijna in hun broek. “Malfoy, is het moeilijk om je vrienden in toom te houden?” Harry keek vanachter zijn glaasjes naar mij en mijn vriendinnen en natuurlijk moest hij ook nog even boos naar Draco kijken. Ik stopte meteen met lachen en keek hem aan. “Wat is jouw probleem Potter!” Caitlynn en Amaris stopte met lachen en keken mij en Draco aan.