The way to freedom

Als ik wakker word lig ik in een ziekenhuis bed. John en de rest staan om me heen. "Ze is wakker!" wordt er gejoeld. Ik glimlach. "Blij jullie weer te zien." fluister ik. "Wat is er nog gebeurd met Geoffrey?" vraag ik. Drew verteld dat de mannen naar het politiebureau zijn gebracht voor een verhoor en dat wij straks moeten vertellen waar ze schuldig voor zijn en dergelijk. "Ze hebben nog een kindje gevonden in het hok." stottert Lola. "Wat? Wie dan? Is ze hier?" vraag ik. Lola knikt en haalt het meisje tevoorschijn. "Ze claimt je te kennen." zegt Lola, terwijl ze het meisje op mijn bed zet. Het meisje op de rand van mijn bed klimt naar me toe. "Jamie!" zegt ze opgewekt. "Alles oke?" vraagt het meisje. Ze lijkt nog geen 10 jaar. Mijn ogen sperren open. "Ik ken haar ook.." fluister ik. Tranen rollen over mijn wangen en ik neem het meisje in mijn armen. "Leslie, oh leslie. Jij ook? Heeft hij iets gedaan bij je?" vraag ik huilend aan het kindje. "Nee hoor, ik ben oke." glimlacht ze. "Wie is het?" vraagt Aimey aan John. Hij schudt zijn hoofd als teken dat hij het niet weet. "Mijn nichtje." huil ik. Ik zie hoe Aimey een 'o' vormt met haar mond. Leslie klopt op mijn hoofd. "We gaan wel weer terug naar mama en papa, toch?" vraagt ze. "Natuurlijk, Leslie." zeg ik. Ik slik mijn tranen weg en even later komen er agenten binnen."We zouden graag jullie verhaal willen horen." zeggen ze. "Alles komt goed." zucht ik.