Chapter 5

Ik keek naar het nummer op mijn hand. Zou het niet wat raar zijn als ik hem nu al belde? Plots hoorde ik American Idiot uit mijn GSM komen. Ik keek naar het nummer. Onbekend nummer. Ik nam op en wachtte. 'Hallo?' zei een stem. 'Ja,' antwoorde ik,'Met wie spreek ik?' 'Met Billie,' Oh My Gosh!!! Hij belt mij!!! Ik was sprakeloos. 'Hallo, ben je daar nog?' vroeg hij. 'Ja, ja ik ben er nog!' Het bleef even stil tussen ons. Na een tijdje hoorde ik hem diep ademhalen en vroeg hij: 'Kan je weg nu? Misschien kunnen we iets gaan drinken om elkaar beter te leren kennen.' Totaal overdonderd viel ik bijna van de trap af. 'Eh, oké, waar ben je?' vroeg ik met bonzend hart. 'Kom naar het café op de hoek van de straat waar ik woon,' zei hij. 'Over 10 minuten ben ik daar!' riep ik nog vlug voor ik de deur uit vloog op zoek naar een taxi. In de taxi was ik nagelbijtend en nerveus aan het bedenken wat ik tegen hem zou zeggen. Nadat ik ongeveer 10 verschillende openingszinnen had geprobeerd en nog altijd niks zinnigs had gevonden gaf ik het maar op. Hij moest maar beginnen praten. Toen de taxi me afzette bij een cafétje waarvan het terras propvol zat, begaf ik het bijna van de zenuwen. Ik probeerde zijn zwarte, warrige lokken in de massa op het terras te zoeken toen iemand op mijn rug tikte. Verschrikt draaide ik me om, en daar stond hij dan.