Hoofdstuk 69.

Denise p.o.v
Ik was weer terug van het weekendje Justin. De taxi stopte voor de deur en ik betaalde en stapte uit. De taxichauffeur pakte mijn koffer en gaf ze aan me. "dankjewel" zei ik en ik pakte ze aan. Ik liep naar de deur toe, die Chaz al open had gedaan. "en?" was het eerst wat hij zei. "wat en?" ik zette mijn koffer neer en ging op de bank zitten. "heeft hij je gevraagd? Heeft hij je gezoend? Weet ik veel" hij kwam naast me zitten. "nee, nee, hij heeft alleen mijn telefoon van 2 hoog naar beneden gegooid en toen een nieuwe gekocht" zei ik lachend. "hee Denise" zei Chaz' moeder. "hallo" zei ik terug. "het ziekenhuis had gebeld dat je morgen weer op controle moet komen" zei ze. Ik knikte. "om half 4" ik knikte weer. Chaz klikte de tv aan en zapte, toen hij Spongebob zag stopte hij en keek hij aandachtig naar het scherm. Ik keek gezellig met hem mee, tot dat we geroepen werden om te eten. We stonden op en liepen naar de eettafel. We aten lasagne, omdat Chaz dat lekker vond. Na het eten hielp ik met de afwas en liep ik naar boven om mijn koffer weer terug uit te pakken. Toen ik daarmee klaar was keek ik in de spiegel, ik was veranderd, sinds ik Justin, Ryan, Chaz en Christian had ontmoet was ik ouder geworden, ik was ouder geworden maar ik was nog steeds zo dom als altijd, ik had mijn vrienden in de steek gelaten, de gene die er voor mijn waren al mijn hele leven, ik had ze ingeruild, alsof ze knikkers waren. De enige knikker die ik nog had was Laura, maar als ik hier blijf raak ik haar ook kwijt, dat weet ik zeker. ik liep naar mijn laptop en startte hem op. Ik klikte hotmail aan en begon een nieuw bericht.
Aan: Laura
Onderwerp: --
Hee Laura,
ik weet dat ik dom, idioot en noem het maar op ben, ik heb jullie allemaal in de steek gelaten, en waarvoor? Voor mezelf, wie ik nu niet eens meer ben, ik ben veranderd, veel veranderd, jullie waren er voor me, maar toen ik dacht dat ik jullie niet meer nodig had heb ik jullie aan de kant geschoven. De enige die me nog wil zijn zal jij zijn, dat hoop ik te minste. ik heb achterlijk tegen jullie gedaan omdat ik alleen maar aan mezelf dacht, ik was de grootste egoïst, en er was niemand die me tegen hield, ik deed wat ik wilde en iedereen die me dwars zat negeerde ik. Ik begrijp goed dat je me nu nooit meer wilt zien, ik begrijp je echt, als ik jou was zal ik niet eens de moeite nemen om dit te lezen, maar je moet weten dat ik hier nu aan het huilen ben, om jullie, jullie waren geweldig, daarom hoop ik ook dat jullie gewoon verder gaan met wat jullie deden voordat ik erbij kwam, natuurlijk is dat voor jou moeilijker omdat we elkaar al heel lang kennen, maar als je me niet meer wilt, dan snap ik dat.
xxx, ik hou van jullie allemaal,
liefs Denise
ik klikte op verzenden. Ik veegde de tranen die over mijn wangen liepen weg en klapte mijn laptop dicht.