Chapter twenty seven

Brooke Julia Sheer

“Justin het is al bijna twaalf uur, verwacht Pattie je nie- oh.” Ik kijk mijn moeder met een grijns aan. “Ik wist niet dat beste vrienden met elkaar zoenden?” Nu is het haar beurt om te grijnzen. “Tegenwoordig wel.” Ik por Justin in zijn zij. “Mag hij blijven slapen?” Ze kijkt me twijfelend aan, normaal had ze dit nooit een probleem gevonden. “Morgen is er school.” Zegt ze dan. Ik frons. “Mam, we doen geen rare dingen. Normaal mag het ook altijd.” Ze kijkt me betrapt aan. “Vooruit dan, moet ik een matras van zolder halen?” “Nee, hij past wel bij mij in bed.” Zeg ik om mijn moeder een beetje te plagen. “Brooke.” “Ik maakte maar een grapje, mam. En Justin en ik halen het matras zelf wel, ga jij nou maar naar bed.” Ze geeft me een kus op mijn voorhoofd. “Is goed, slaaplekker.” Ik glimlach. “Hetzelfde.” Als mijn moeder mijn kamer verlaten heeft draai ik me om naar Justin. “Ik sms even mijn moeder dat ik hier blijf slapen.” Ik knik en wacht tot hij klaar is. “Doet het lichtknopje het al?” Vraagt hij als we de zolder trap op lopen. “Nope.” “Dus we moeten in het donker dat matras zoeken?” “Jep.” Justin pakt, als we boven zijn zijn mobiel en probeert zo wat licht te creëren. “Weet je ongeveer waar hij ligt?” Ik schud mijn hoofd, iets wat hij natuurlijk niet kan zien in het donker. “Nee, niet echt.” Ik hoor hem lachen. “We hadden het beter aan je moeder over kunnen laten.” “Misschien wel, ja.” Met mijn handen beweeg ik heen in weer, op hoop van zegen dat ik ergens het matras voel. “Godver, Brooke!” “Sorry.” Piep ik, als ik tegen Justin zijn wang aan sla. Ik wil me net omdraaien maar voel dan dat Justin tegen mij opbotst. Ik kan mijn evenwicht niet houden en val, met Justin op me, om. “Ja, ik heb hem gevonden.” Kreun ik zacht, door Justin zijn volle gewicht op me, terwijl ik voel hoe ik beland ben op het matras.

~Morgen kan ik niets uploaden, want dan ben ik met school de hele dag ik Parijs.