School

"hey slaapkop wakker worden"!!jane stond me door elkaar te schudden.
"mmmmmm..."hij begon te lachen en het geschud hield even op.20 seconden later was hij terug."je kan kiezen"zei hij tegen me."de Noordpool-methode,de bevries-methode of de ik-ben-aan-het-ijsberen-in-het-midden-van-de-winter-methode".ik negeerde hem en keerde terug naar Dromenland.ineens liep er een straal ijskoud water over mijn nek.ik veerde kaarsrecht op mijn bed waardoor het water over mijn rug liep.jane klopte op mijn knie."je moet echt naar school gaan rose".mmm ik haatte school.dat kwam waarschijnlijk omdat ik jarenlang gepest werd.en met vriendinnen waarbij ik dan terecht zou kunnen,die had ik ook al niet echt.ik was altijd het rare meisje geweest.ik kleedde me anders en zonderde me liever af in kleine hoekjes.dat was niet omdat er niemand met me wou spelen,ik deed het gewoon altijd.vraag me niet waarom.ik reken er niet echt op dat daar verandering in zou komen.mijn liefdesleven is ook al en zwart gat.
ik heb maar 1 vriendje gehad.maar hij bedroog me.ik weet nu al dat ik waarschijnlijk volgend semester ga veranderen van school."kom ga je je nog omkleden of hoe zit dat"?"jane,ik weet niet of je het weet maar ik heb geen schone kleren"."welke maat heb je"?"36 of 38 geloof ik"."dan heb je geluk"."lisbon en van pelt hebben nog wel te kleine of oudere kleren.we kunnen ze even gaan halen.dan geef ik je straks wel wat geld om naar het winkelcentrum te gaan".dat vond ik prima.we gingen naar lisbon en daarna naar van pelt.lisbons kleren vond ik niet bepaald geweldig,maar ik was er toch blij mee.jane moest me eerst nog voorstellen aan van pelt,maar ik mocht haar grace noemen.haar kleren vond ik weel heel erg mooi.ik mocht me in haar badkamer omkleden en deed mijn eigen kleren in een plastieken zak.ik moest weer aan mama denken.
zij deed ook altijd alles in zakken.ik glimlachte en huilde tegelijkertijd.ik heb nooit mijn kamer opgeruimd,maar nu zou ik het altijd willen doen.ik heb zoveel verkeerde dingen gedaan.ik kan en ga ze niet allemaal opsommen.papa ga ik ook echt missen.maar ik moet er toch doorheen komen.zo zouden zij het gewild hebben.toen grace de kamer inkwam zag ze dat ik huilde.ik had het zelfs pas door toen ze haar armen om me heen sloeg en zei dat ik niet verdrietig moest zijn.na een paar minuten van lieve woorden en getroost moest ik naar school vertrekken.ik was zelfs te vroeg.maar dat moet wel op je eerste schooldag in een nieuwe school.maar ik haalde diep adem en stapte naar het onthaal,stelde me voor en vroeg mijn schema en dan ging ik bang naar binnen.