Sixty-two

Zachtjes klop ik op de deur van mijn kamer, om te kijken of ik binnen mag komen. "Kom maar.." hoor ik Maritt zeggen, en ik stap naar binnen. "Gaat het weer een beetje?" Ik ga naast Maritt zitten die een gesprek nog open heeft staan op msn. "Moet je die niet wegdrukken?" vraag ik voorzichtig, maar Maritt schud nee. "Je moet hem juist lezen." Verbaasd kijk ik haar aan, en ik buig wat meer naar de computer toe. Snel lees ik het gesprek tussen Sanne, die blijkbaar haar beste vriendin is, en Maritt. "Wat vervelend zeg, dat Sanne het zo bekijkt. Jij had gewoon niks anders aan je hoofd dan S, dus je deed het niet met opzet. Waarvoor reageert Sanne zo?" "Als ik dat wist.. Ik voel me nu gewoon schuldig, dat ik niks gezegd heb snap je..?" Met een diepe zucht klikt Maritt het gesprek weg. Damn, Maritt moet zich echt niet schuldig voelen! Ze deed het niet expres. "Je moet je niet schuldig voelen Maar, je hebt gewoon nergens ander meer aan gedacht. Sanne doet trouwens wel verdacht boos, ze heeft je niet meer gesproken, dus je hebt de kans niet gehad het te vertellen. Vraag anders even aan Dean of het echt zo gegaan is?" Ik kijk tussen de lijst van Maritt wie er allemaal online zijn. Ohja, Dean is rond vaste tijden online.. "Is goed, ik zal het Dean vragen." Met een snelle beweging logt ze uit, en sluit de computer af.