Chapter Fifteen.

Ik heb mijn beslissing nog maar amper genomen of Iris komt op me afvliegen. 'Jaaa!' roept ze en ze geeft me een dikke knuffel. 'We gaan hier zoveel plezier beleven!' zegt ze lachend. Ik knik rustig en kijk dan de andere weer serieus aan. 'Maar, ik wil het eerst wel een paar keer proberen of het me echt bevalt. Stel dat het me niet bevalt, kan ik er dan nog onderuit?' vraag ik zo normaal mogelijk. Ik zie dat Iris' glimlach een beetje verdwijnt, maar ik geef er even geen aandacht aan. Dan knikt Mr. Schuester 'Maar natuurlijk, je mag gaan wanneer je wilt.' zegt hij. 'Al hopen we dat dat natuurlijk niet zal gebeuren..' zegt hij er lachend achteraan. 'Ik weet zeker dat we het daar allemaal over eens zijn, je bent een goede aanwinst!' Ik weet toch zeker dat niet iedereen blij met mij zal zijn, terwijl ik dat denk kijk ik met een schuwe blik naar de chagrijnige Santana. Bàh, ik mag dat mens nu al niet meer!
'Oke, jongens en meisjes. Dan gaan we meteen verder met de opdracht van deze week. En deze week gaat het over..' hij trommelt een paar keer op de piano en trekt een spannend gezicht 'LIEFDE!' roept hij dan en hij straalt helemaal. 'Maar, niet iemand waar je verliefd op bent. Nee, iets wat je bijvoorbeeld in winkels of ergens bij je thuis ziet en wat je meteen erg leuk vind! Ik wil dat je datgene mee naar de les neemt en dat je daar dan een lied over gaat zingen.' Hij kijkt ons nog steeds stralend aan, waarschijnlijk vind hij het zelf een briljant idee. Maar zo te zien ben ik niet de enige die dat niet vind. 'Oke, succes. Jullie mogen nu al wel gaan!' roept hij en hij wijst vrolijk naar de deur. Nou, hij vind zijn idee volgens mij wel ietsje meer dan alleen briljant..