Come with me

'mag ik nu gaan' vraag ik zenuwachtig. demon geeft me mijn sleutel aan en ik wil omdraaien en weg lopen als ik me bedenk dat hij mijn mobiel nog heeft. 'mag ik mijn mobiel ook terug" vraag ik. 'nee' zegt hij lacherig 'die hauw ik nog even denk ik'. ik begin nu echt sacherijnig te worden van hem 'waarom niet''ik denk dat ik het wel leuk vind als jij vanavond bij mij blijft' zegt demon. neee dat zij hij niet nee ik wil het niet geloven.'geef me mijn mobiel NU!! TERUG' schreeuw ik 'he ze word boos' lacht demon 'ik kan je ook gewoon mee nemen' zegt hij sluw 'nee demon dat doe je niet' mengt Stefan zich in ons gesprek 'en waarom zou ik dat niet doen het staat sowieso toch een beetje raar als ze dadelijk thuis komt zonder mobiel en terwijl ze bij een vriendin zou blijven slapen' zegt demon. oké daar heeft hij een punt ik kan nu moeilijk naar huis gaan en een nachtje in het bos vind ik ook niet zoo leuk. 'oké wat doe je' vraagt demon 'ga je mee of blijf je hier?' ik zucht 'oké ik ga wel mee' zeg ik een beetje moe wand ik ben al meer als 4 uur in het bos. mijn maag knort wand ik heb ook nog geen avond eten op. demon hoort het 'kom dan gaan we ook gelijk even wat eten voor je halen' zegt Stefan ik zucht en loop met de jongens mee 'maar wat doen we dan met mijn fiets?' vraag ik. Stefan zucht en loopt naar mijn fiets en pakt hem in een keer op. what the hell hoe kan hij mijn fiets zoo in een keer op pakken. ik heb mijn fiets ook wel eens op willen tillen maar het lukte me niet alleen dat ding is poken zwaar ?? ik vind het maar raar. maar wat boeit het me iegelijk ik hoop na vanavond demon en Stefan nooit meer te zien. ik wil achter in de auto stappen maar verstijf als ik een hand op mijn arm voel 'kom maar voor in zitten' zegt demon hij loopt naar de andere kant van de auto ik ga voor in de auto zitten. ik kijk achter om en zie dat stefan de fiets in de koffer bak gooit. maar het past niet dus doet hij de stoelen van de achter bank omlaag en mijn fiets past. maar nu kan stefan niet meer zitten. demon ziet waar ik naar aan het kijken ben en zegt 'stefan loopt wel naar huis. he broertje' dat laatste was meer een mededeling dan een vraag. we rijden weg en opeens hoor ik een harden bonk op het dak en ik slaak een gilletje. demon moet om mij lagen 'je had je gezicht eens moeten zien' zegt demon lachend. 'we zijn er bijna' zegt demon we rijden het bos uit en komen aan bij een super groot land huis