Two Weeks For Fun or Not Tom Kaulitz 2.2
Mijn lieve fans
mijn soort vast zitten is gedaan
allé, voor de 3 storys dat ik op Quizlet heb staan. de andere die ik nog wou on zetten, zitten nog steeds vast =.=
Bedankt voor jullie reacties:)
dat vind ik zeer leuk
hopelijk vinden jullie dit deeltje leuk en krijg ik nog reacties
xxx jirki
mijn soort vast zitten is gedaan
allé, voor de 3 storys dat ik op Quizlet heb staan. de andere die ik nog wou on zetten, zitten nog steeds vast =.=
Bedankt voor jullie reacties:)
dat vind ik zeer leuk
hopelijk vinden jullie dit deeltje leuk en krijg ik nog reacties
xxx jirki
Gabriëlle pov
Door zo te zitten schoppen in de lucht, zakt de wijde jeans van mijn heupen. Opeens laat de arm mij los en beland ik hard in het gras nee. Terwijl ik recht sta, grijpt een hand mijn broek vast en trok.
‘Satijnen ondergoed?’
Blozend draai ik me om en trek mijn broek terug op.
‘Wie ben jij eigenlijk?!’
In het licht van de buitenlamp kan ik alleen maar een naakte borstkas zien, dreigend bruine wenkbrauwen, donker haar en brede schouders.
Terwijl mijn lichaam trilde van boosheid en mijn wangen gloeide van schaamte, was het enige dat ik kon uitbrengen een zielig kreetje.
Hij buigt voorover en trekt de muts ruw af mijn hoofd. Ik probeer die terug te nemen, maar helaas, mijn blonde haren vallen over mijn schouders.
‘Je bent een meisje!’
Woedend veeg ik het haar uit mijn gezicht. Hoe durft hij me zo te behandelen en half dood te laten schrikken? Ik neem mijn muts terug.
‘Ik ben geen meisje. Ik ben een volwassen vrouw, jij klootzak.’
Hij doet een stap dichterbij, waardoor hij nog groter lijkt.
‘En waarom wilt een volwassen vrouw bij mij inbreken?’
Ik deins achteruit, de jeans hou ik stevig vast, alsof mijn leven ervan af hangt. Mijn gezond verstand wint het van mijn woede. Waarom zoek ik ruzie met die vent? Hij was twee keer zo groot en zo te zien niet in een goede bui. Tijd om weg te komen.
Ik wil wegsprinten. Te laat. Zijn sterkte vingers sluiten om mijn arm.
‘Dat dacht ik niet. Eerst graag een paar antwoorden.’
Door de schok verlies ik mijn evenwicht.
‘Laat me gaan.’
Zonder pardon sleurt hij me achterwaarts de veranda op. Paniek welt in me op als hij me door de glazen deur naar een enorme open keuken brengt. De geur van verf dringt mijn neusgaten in en ik word verblind als hij het licht aan doet.
Langs gladgeschuurde eiken werkbladen en glimmende glazen kastjes sleept hij me naar een verdiept zitgedeelte, waar hij mij hardhandig in een leren zetel duwt.
‘Ga zitten.’
Door zo te zitten schoppen in de lucht, zakt de wijde jeans van mijn heupen. Opeens laat de arm mij los en beland ik hard in het gras nee. Terwijl ik recht sta, grijpt een hand mijn broek vast en trok.
‘Satijnen ondergoed?’
Blozend draai ik me om en trek mijn broek terug op.
‘Wie ben jij eigenlijk?!’
In het licht van de buitenlamp kan ik alleen maar een naakte borstkas zien, dreigend bruine wenkbrauwen, donker haar en brede schouders.
Terwijl mijn lichaam trilde van boosheid en mijn wangen gloeide van schaamte, was het enige dat ik kon uitbrengen een zielig kreetje.
Hij buigt voorover en trekt de muts ruw af mijn hoofd. Ik probeer die terug te nemen, maar helaas, mijn blonde haren vallen over mijn schouders.
‘Je bent een meisje!’
Woedend veeg ik het haar uit mijn gezicht. Hoe durft hij me zo te behandelen en half dood te laten schrikken? Ik neem mijn muts terug.
‘Ik ben geen meisje. Ik ben een volwassen vrouw, jij klootzak.’
Hij doet een stap dichterbij, waardoor hij nog groter lijkt.
‘En waarom wilt een volwassen vrouw bij mij inbreken?’
Ik deins achteruit, de jeans hou ik stevig vast, alsof mijn leven ervan af hangt. Mijn gezond verstand wint het van mijn woede. Waarom zoek ik ruzie met die vent? Hij was twee keer zo groot en zo te zien niet in een goede bui. Tijd om weg te komen.
Ik wil wegsprinten. Te laat. Zijn sterkte vingers sluiten om mijn arm.
‘Dat dacht ik niet. Eerst graag een paar antwoorden.’
Door de schok verlies ik mijn evenwicht.
‘Laat me gaan.’
Zonder pardon sleurt hij me achterwaarts de veranda op. Paniek welt in me op als hij me door de glazen deur naar een enorme open keuken brengt. De geur van verf dringt mijn neusgaten in en ik word verblind als hij het licht aan doet.
Langs gladgeschuurde eiken werkbladen en glimmende glazen kastjes sleept hij me naar een verdiept zitgedeelte, waar hij mij hardhandig in een leren zetel duwt.
‘Ga zitten.’
Reageer (2)
ZEG IK WIL WEL ZACHTHANDIG BEHANDELD WORDEN DU KAULITZ!!!
1 decennium geledenspannend
1 decennium geledenxx