011.

'Mam, nu ga ik Abigail even lenen van je.' Ik glimlachte zwakjes, ik had net mijn vader gebelt om te vragen hoe het met m'n moeder was en gezegt dat ik pas zondag avond thuis kom omdat Jack me bijna had gesmeekt om het hele weekend te blijven. Mijn vader werd hysterisch kwaad omdat ik dus ook niet ging gaan werken en niet kon oefenen dit weekend, ik gebruikte ook weer het excuus van mijn enkel terwijl die al veel beter is. 'Neem ze maar mee, Jack. Goede keuze.' Hij grijnsde en je zag een lichte twinkeling in zijn ogen. 'Ik heb smaak, moeder.' Hij trok me recht en voor ik het weet zaten we in de auto. ' Waar gaan we heen?' Je zag hem twijfelen of hij het zou vertellen. 'Nou verrassing.' Ik zuchtte en we reden door Londen.

'Oogjes toe, Lieve Abigail.' Mompeld hij en sluit zijn handen voor mijn ogen. 'Moet dat?' Ik zag hem niet meer door de blinddoek, maar ik wist hoe hij aan het knikken was. 'Je bent gemeen.' Mompelde ik. 'Alleen tegen jou, schat.' Ik zuchtte, maar begon te grijnzen als hij mijn hand vast nam. Na dat hij me een kwartier mee heeft gesleurd, verwijderd hij zijn handen. 'Een huis?' Vraag ik verbaasd als we stoppen. De wijk lijkt een beetje op die van Jack, maar het huis is groter en wit geschilderd. 'Nee, Cesc zijn huis, maar heb even geduld, lieverd.' Ik zuchtte, geduld hebben was niet mijn sterkste kant, maar voor Jack had ik het over. 'Kom maar.' We liepen langs het huis zo de achtertuin in. Alle arsenal spelers en vriendinnen zaten er vrolijk samen te wezen. De ene lag aan het zwembad te bruin met een ipod, de andere waren in het zwembad en natuurlijk konden niet laten om te voetballen tegen elkaar. 'JONGENS!' Gilde Jack vrolijk en iedereen keek op naar ons. Ik voelde de ogen in mijn lichaam prikken als ik zag hoe duur sommige kleedjes eruit zagen. 'Je bent mooier.' fluisterde Jack in mijn oor die mijn onzekerheid merkte. 'Dit is Abigail.' Ik had Jack verplicht om niemand te vertellen over mijn verjaardag want hij wist dat ik alle aandacht haatte. 'En mijn cadeau?' Fluisterde ik zachtjes, glimlachtend. 'Vanavond.' Wenkbrauwwiebel. Ik grijnsde, maar die verdween weer onmiddellijk als ik in de menigte keek. 'Abigail, dus jij bent..-' Begon een van de jongens tegen me, maar werd abrupt gestopt door Jack zijn gekuch. 'Ik ben wat?' Grijns ik gemeen. 'De bijna-vriendin van Jack.' Jack liet onmiddellijk mijn hand los. 'Ik ben naar Aaron.' Zei hij en liet me alleen staan. Een meisje met een grote nikon kwam naar me toegelopen.'Een foto van de nieuwe WAG.' Krijst ze vorlijk en ik kan net mijn handen voor mijn ogen doen voor de flits me verblind.'Ik ben Laura' Zegt ze vrolijk en knuffelt me kort. 'Abigail.' Mompelde ik en probeerde zwak te glimlachen. 'Wij gaan even Leora zoeken die heeft vast wel een bikini voor je en dan gaan we zonnen.' Begint ze te hyperen en trekt mij aan m'n hand mee. Ik was opzich wel blij dat er iemand zo vrolijk tegen me deed, misschien beter dan dat iedereen me hier gewoon zou laten staan, maar ze was écht heel vrolijk.