Snackbar Joppes

'Hey, ik had je... u niet gezien', stamel ik, en ik kan moeilijk de woorden vinden om iets zinnigs te zeggen. De man tegenover me zegt helemaal niets, hij kijkt me alleen duister aan. Ik probeer zijn leeftijd te schatten, maar zijn capuchon is over zijn gezicht getrokken waardoor ik hem niet goed kan beoordelen. In het flauwe licht van de lantaarnpaal ziet hij er behoorlijk onguur uit. Niet goed wetend wat te doen kijk ik verward om me heen. Is hij alleen? Is hij gevaarlijk? Het lijkt erop dat hij me niets zal doen, dat hij alleen daar zal staan en naar me staan kijken, maar ik was er niet gerust op.
'Equenne', zegt hij dan zacht. Ik loop nog een paar stappen achteruit, tot ik met mijn rug tegen de ruit sta. Hij weet mijn naam, ik kan niet zeggen dat het me geen angst aanjaagt. 'Wat wil je?' fluister ik.
'Ga terug naar huis', is het enige wat hij nog zegt. Het klinkt niet dwingend, eerder emotieloos. Nadat hij me nog even aankijkt, draait hij om en verdwijnt in de mist. Ik kijk hem sprakeloos na.

Later die avond zit ik bij een snackbar met de oh zo originele naam 'Snackbar Joppes' lusteloos in mijn patat te prikken. De enige achter de toonbank is de eigenaaar, een man van in de veertig met een viezig baardje en een schort dat net zo vuil is als mijn regenjas. Behoorlijk vuil dus. Helaas ben ik de enige klant, dus hij heeft alleen aandacht voor mij. Nadat hij me een cola en mijn friet gebracht heeft, is hij verveeld op een kruk gaan zitten en kijkt me vol met meelij aan. Ik hoop maar dat hij niets zegt en me mijn avondmaal rustig op laat eten, maar nee hoor.
'Geen huis meer, juffie?' vraagt hij. Ik weet dat het vriendelijk bedoeld is, maar ik heb geen behoefte aan zijn woorden. Uit beleefdheid antwoord ik toch maar. 'Ik ben weggelopen', zeg ik. Achteraf gezien had ik beter niet kunnen antwoorden, want het klonk totaal niet beleefd en ook niet aardig. De eigenaar, waarvan ik me realiseer dat hij waarschijn Jop moet heten, haalt zijn schouders op en pakt een cola voor zichzelf. 'Ik vraag het alleen maar', zegt hij.