Chapter Five : Letter
Beste moeder,
twee weken zijn er voorbij sinds mijn huwelijk en ik heb al een grondige hekel aan mijn echtgenoot. Hoewel hij alle moeite van de wereld doet om mijn genegenheid voor hem op te wekken,ik krijg enkel een grotere afkeer van hem. Als hij me zo het hof maakt,krijg ik steeds kriebels op mijn huid. Ik haat het als hij nog maar aanstalten maakt om me aan te raken. Ik kan nog steeds niet geloven dat jullie me aan deze oude,vieze man hebben uitgehuwelijkt!
Even heb ik overwogen hem lief te hebben,en wel vanwege dit. Tijdens de huwelijksnacht was ik doodsbang van wat er zou gebeuren,maar hij heeft me verzekerd dat hij me niet zou dwingen tot dingen die ik niet wilde. Waardoor er ook niets gebeurd is.
Tot enkele dagen geleden. Ik was door het kasteel gezworven en ontdekte een prachtige kamer,met de mooiste souvenirs. Maar plots kwam Grant binnengestormd. Doordat ik schrok van zijn plots entree,glipte een glas uit mijn hand dat ik net nader bekeek. Zijn ogen spuwden wel vuur en even hefte hij zijn hand om me te slaan. Ik was zo bang,moeder. Ik ben gelukkig op tijd gevlucht,maar ik heb nog steeds nachtmerries van zijn woeste blik.
Daarom heb ik besloten dat ik hier weg wil. Ik blijf niet bij een man die me wil slaan. Het huwelijk is niet geconsumeerd,dus is er een geldige reden om het te laten ontbinden. Ik hoop op jullie zegen,maar ik zal het toch doen ookal keuren jullie het niet goed.
Je dochter,
Maybeline Elizabeth Horace.
Reageer (2)
Ergens heeft ze gelijk, maar ze moet hem een kans geven. Hij heeft haar niet geslagen. Miss was dat glas veel waard voor hem, een herinnering of zo
1 decennium geledenEn gelijk heeft ze!
1 decennium geleden