*~20~*

20.

Ayumi was nu al weer een week in de Akatsuki. Aangezien ze nu ouder was keken de andere leden van de Akatsuki toch anders naar haar. Ze waren tenslotte niet veel ouder dan elkaar. Vooral Itachi, Deidara en Hidan waren hoogstens maar 2 tot 3 jaar ouder dan haar. Ze kon goed opschieten met de meeste leden, alleen met Kakuzu had ze soms ruzie, maar daar was ze niet de enige mee.

“KAKUZU!!” “kakuzu?” ”OLD F*CKER” “Kakuzu!” Kakuzu zuchtte bij het zien van de vier jongste leden die om hem heen stonden als puberende tieners, wat ze eigenlijk ook nog een beetje waren. Hidan had zijn vuisten gebald en ook Deidara stond op het punt van ontploffen. Itachi gaf hem alleen een dodelijke blik. En Ayumi keek alleen geïrriteerd. “IK ZEI ‘NEE’, WAT BEGRIJPEN JULLIE NIET AAN DAT WOORD ??” De man keek de jongeren kwaad aan. Ze wouden gewoon meer geld. En waar voor ? Waarschijnlijk voor de dingen zoals nagellak, snoep, kleding, en allemaal andere dingen die onnodig zijn. “WAAROM NIET !!” Deidara deed dreigend een stap vooruit. “Omdat jullie je geld niet goed kunnen besteden, et enige wat jullie kopen zijn dingen die onnodig zijn. En het enige wat jullie nodig hebben is dat kleine beetje eten dat net genoeg zou moeten zijn om genoeg energie te krijgen en de dag door te komen.” Kakuzu duwde Deidara weer naar achter en liep langs de jongeren heen. Hoe ben ik hier toch terecht gekomen. Ik lijk wel een oppas. Kakuzu zuchte diep totdat hij een hand om zijn pols voelde. “ Kuzu, mag ik asjeblieft wat meer geld, ik beloof dat ik het goed ga besteden” Ayumi maakte grote puppy ogen en staarde naar de halfgemaskerde man. “Dat werkt niet op mij, kleintje” Kakuzu trok zijn hand los en liep naar zijn kamer. De vier jongeren zuchtte diep.

“Hidan ?” “wat?” Hidan keek vragend naar Deidara. “Jij slaapt toch op dezelfde kamer als Kakuzu??” “Ja en dan?” Niet begrijpend keek de Jashinist naar de blonde jongen. “Denk je dat Kakuzu 20 euro zal missen ??” Een hoopvolle blik lag op het gezicht van de blonde jongen. “Ben je serieus of maak je een grapje ?” Aan het hoofd van Deidara was duidelijk te zien dat het geen grapje was. Hidan begon te lachen “Die gast merkt het al als er nog geen 5 cent mist !!” Beidde zuchtte de jongens en zakte verder weg in de bank.

“Itachi, waarom zijn we hier? Het stinkt hier echt enorm” Itachi draaide zich om naar Ayumi. “Ayumi-chan je wilt toch ook meer geld ?” Ayumi knikte. Itachi stak zijn hand uit als een uitnodiging om mee te komen. Ze liepen verder de grote donkere kamer zonder ramen in. De geur van lijken werd steeds erger en drong hun neus binnen. “Gadverdamme” Allebei sloegen ze een hand voor hun neus en mond terwijl ze steeds verder de kamer met al zetsu’s voorraden in liepen. De voorraad kamer van Zetsu was een enorm grote kamer maar het was heel ver verstopt in de hide out zodat niemand misselijk zou worden van de rottende lijken geur. Samen begonnen ze in de hopen kleding te zoeken naar portemonnees en andere kostbare dingen die Zetsu altijd op een hoop gooide in de hoek van de kamer. “Hoe kan Zetsu in godsnaam in de deze lucht leven.” Ayumi keek de kamer rond. “Beter nog hoe kan hij dit opeten” Itachi kreeg een kokhals nijging toen hij een hoopje darmen zag liggen met daarboven een bordje met ‘specialiteit’.


Reacties onegai~
Sorry voor het saaie deel -_____- ik had een beetje weinig inspiratie. Maar ik beloof dat er nu een beetje bloeiende liefde gaat komen