~ Proloog

Ik weet niet wat ik moet doen. Het was alsof de bliksem opslag insloeg in mijn hart, alsof de aarde een stukje opschoof. Ik kan er niets aan doen, mijn ogen kijken automatisch naar hem.
Hij is zo mooi. Hij is zo lief. En hij is er altijd. Ik kan elke dag zijn schoonheid bekijken. Maar hij hoort niet bij mij, hij loopt aan haar arm..