Laila

Macy is weg. Dus... nu ben ik alleen bij papa? Nou leuk zeg. Ik sta op en maak een broodje klaar, die ik vervolgens snel in mijn mond prop. Ik ben meestal het vroegste en het langste op het schoolplein. Thuis is het namelijk niet gezellig. 'Papa word wel weer normaal!' Een klein stemmetje gaat door me heen. Ja nou.. normaal? Ik hoop het. Vertrouwen heb ik er niet in, maar toch. Ik vlieg de badkamer in en na 10 minuten er weer uit. "Doei..." Zeg ik zachtjes en doe nog een laatste blik op de klok. Het is 5 over half 7. Opschieten! Zo snel als ik kan fiets ik naar mijn school en kom er om kwart voor 7 aan. Ik ben de eerste, maar wat verwacht je dan? De school begint pas om half 9...