Macy

Ik vind het echt vreselijk voor laila, maar ik kan er ook niks aan doen. Ik zucht nog eens en denk aan vroeger. Jullie zullen namelijk vast wel zitten te denken: Ga dan naar je moeder ofzo! Nou... dat kan dus niet. Ze is er niet meer, en daardoor is mijn vader heel erg veranderd. Ziektes zijn gemeen. Ik schud met mijn hoofd alsof ik me ergens uit wil hebben. Dan kijk ik op de klok en zie dat het 5 over zeven is. Ik had allang op de fiets moeten zitten! Snel pak ik mijn jas en glij in mijn schoenen, ren naar buiten en spring op mijn fiets. Wat een goed begin van de dag zeg...