Jaar 2: De Zwarts meiden [Deel 2]

Ayla leidde hen voor naar het terrein van zweinstein.Een de oostkant van het meer stopte ze en keek ze van cathleen naar Sven.
"Goed,Cathleen eht was jouw idee,maar ik leg eh spel wel even uit.Zie je het verboden bos daar?"
"Ja...maar daar mogen we neit in."
"We hebben een goede verstopplaats nodig.Ik en cathleen gana ons verstoppen.Jij moet ons dan komen zoeken,door middel van spreuken,je mag je ogen en oren neit gebruiken,dus zullen we die ook even moeten afslutien zo meteen."
Cathleen grijnsde
"Goed."Ging Ayla verder."je mag elek spreuk gebruiken die je wilt en je mag pas beginnen over 20 tellen.D ejongen knikte.
"Oké lijkt me leuk,wij hebben ook zo'n spelletje,verstoppertje." D ejongen glimlachte.
Cathleen ahalde haar toverstok te voorschijn en gebruikte ene spreuk waardoor hij beperkt hoorde en wazig zag.
"Ogen dicht en tellen."
De jongen begon te tellen en cathleen liep met Ayla mee.
"1...2....3....."
"Oké,wat nu?"
"We meoten hem zowiezo het bos in lokken." Ayla keek naar Sven."Hij is echt lomp om emt twee Zwadderaars naar buiten te gaan."
Cathleen knikte."Zullen we dan mar?"
"19...20..ik kom eraan."klonk eht in de verte.
Sven liep aar het bos toe en probeerde wat magie,maar kon er nog niet veel van.Het was zijn eerste jaar en hij had nooit magie gekent.Hij hoorde ene gekraak naast hem en draaide zich ernaar toe.Niets.
De zon ging al onder,maar Sven ging verder zoeken,steeds dieper het bos in.

Ayla dronk van een falkon en veranderde langzaam.
"Ziet er goed uit.." Cathleen dronk er dan zelf ook van en leip naar het zuiden.Ayla liep in de tegenover gestelde richting.Ze hoorde Sven ens loopt er naartoe.dankzij zijn beperkte zicht,zou het moeilijk voor hem zijn om hen te zien.
Ze kroop in een boom en maakte een vreemd laag geluid.Ze zag Sven rond kijken en zijn toverstok gereed houden.
"Ayla? Cathleen?Ik vidn dit neit leuk meer..."
Ayla sprong uit de boom recht voor zijn voeten.Sven vershcoot."Ben jij dat Ayla."
Z emaakte weer het vreemde lage geluid en Sven gilde en rende weg.Ayla ging hem achterna.
Cathleen hoorde de gil en grinnikte,maar ook dat klonk wat vreemd.Uiteindelijk zag ze Sven,Ayla liep achter hem,ze knikte en cathleen verscheen dan voor Sven.
"We hebben je."haar stem klonk krakkerig en laag."Vers..."
Ze maakte haar ogen,die rood waren groot.Sven gilde als een meisje toen cathleen haar handen,met haar lange vingersn en nagels rond zen armen legde en hem mee sleurde.
Achter hen lachte Ayla.Ze namen sven mee naar een afgelegen plek in eht donkere bos.Daar maakte ze hem vast met een palkspul dat ze hadden gepikt van de reuzen spinnen.Sven keek angstig en Ayla wist dat hij zijn zicht en gehoor aan het terug krijgen was.
"Alsjeblieft doen me neits...ik ebn nog jong...iuk geef jullie alles wat jullie willen!"
ayla keke anar Cathleen en kon met moeite haar lach in houden.haar nicht zag er nu zo vreemd uit.Met het lange groene haar,de rode ogen en de vaalbleke huid.Ook haar gzicht zag er vreemd en misvormt uit en dan had je nog eens de lange vingers en de lange nagels,alles om ene kleine jongen bang te maken dus.
"Je kan ons niets geven!" Ayla liet ene van ahar lange vingers langs Sven zen wang gaan.Sven gilde weer en werd langzaam aan lijkbleek.Hij probeerd eits met zen toverstok en de webben kwamen los.Cathleen probeerde hem weer te pakken,maar hij was te nsle.
Z eliepn weer achter Sven aan.
"Help!!" riep hij.Ze kwamen weer dichter bij de rand van het bos.Ayla maakte weer eht lage geluid en Sven keke even achterom.In dat korte moment van onoplettendheid,zakte hij door ene hoop tekken en bladeren en viel hij in een modderige put.Cathleen en ayla leunde er voer heen."Hier blijf je tot we je kunnen gebruiken."Ayla lachte en, Cathleen lachte mee.