Hoofdzonde

Het vuur was gedoofd en ik liep naar binnen. Achter mij hoorde ik dat Cornelia en Elisabeth me volgden. Ik liep naar de woonkamer en ging op de bank zitten. Het was nog steeds pikkedonker buiten, maar ik hoefde het licht niet aan te zetten. Ik kon alles nog steeds helder en duidelijk zien, maar de kleuren waren net wat anders dan overdag. “Waarom maken jullie er zo’n spelletje van?” zei Elisabeth, en zo verbrak ze de stilte. Ik keek haar aan en zag een grote frons in haar gezicht. “Hoe moeten we anders selecteren?” zegt Cornelia als tegenargument, blijkbaar had ze deze confrontatie al zien aankomen. Ik keek op naar Elisabeth en zag dat ze dat antwoord niet echt goed vond. “Je kan het ook anders zien?” probeerde ik hoopvol. “Hoe dan?” vraagt Elisabeth en ze kijkt me aan. Ik zie in haar blik dat ze het op dit moment niet anders ziet. “Lust is één van de zeven hoofdzonden. Doordat ze zo snel met ons meegaan, begaan ze een fout waarvoor gewaarschuwd wordt.” Ik hoopte dat ze het antwoord zou accepteren. Elisabeth gromde, “Wat is dat nu weer voor een onzin. Net alsof ze in deze tijd nog naar de kerk gaan.” Ik keek hopeloos naar Cornelia. Toen begon Elisabeth weer, “Dus eigenlijk is het hun straf.” Zei Elisabeth ijzig. “Nee” antwoordde Cornelia. “Maar beter iemand die een hoofdzonde heeft gepleegd dan iemand die volkomen onschuldig is.” Probeerde ik haar uit te leggen. Tevergeefs natuurlijk. “Jullie spelen met eten, en vinden het nog grappig ook!” ging Elisabeth weer verder. Eerlijk gezegd wist ik er geen antwoord op. Ik gaf niets om mensen. Ik vind het ook niet zielig dat ik erop leef. Een mens heeft ook geen meelijden als ze een vlieg doodslaan vanwege het irritante geluid, en ik heb ook nog nooit iemand zien huilen omdat ze bezig zijn een mug met de stofzuiger op te zuigen. Het is mijn eten, het smaakt lekker en ik heb het nodig. Vrij simpel dus, en of het nu een baby is van 3 jaar oud of een zware crimineel, dat maakt me eerlijk gezegd niets uit. De enige reden waarom ik geen baby’s leeg drink is omdat ze zo klein zijn, en weinig bloed bevatten. Dan moet ik er wel drie leegzuigen om vol te zitten, en dat is veel moeilijker te verbergen dan één lijk. Elisabeth wist dat en ze zag aan onze gezichten dat we het alleen probeerden goed te praten voor haar.