Chapter 11 ~ I'm Sorry, Hermione

'Jezus, Lucy, sta eens op! We hebben dan wel nog vakantie, maar dat is geen reden om tot 12 uur in je bed te blijven liggen!' hoorde ik Parvati tegen mij zeggen. ' By the way: Ron vroeg waar je was onder het ontbijt.'
Ron! Mijn hoofd was weer helemaal wakker en ik voelde vlinders in mijn buik!
Ik schoot mijn kleren aan en stoof naar beneden, de leerlingenkamer van Gryffindor in.
Daar zag ik Harry, Ron, Ginny en jammer genoeg ook Hermione zitten en ik liep snel naar ze toe.
'Hee slaapkoppie, eindelijk waker?' vroeg Ron aan mij.
Ik kroop snel op zijn schoot, waardoor Hermione van de bank afviel!
'Ja, hoezo, heb je me soms een heel klein beetje gemist?' vroeg ik glimlachend.
'Een heel klein beetje maar, snoepje van me,' antwoordde Ron en hij gaf me een tikje op mijn neus.
Ik reageerde daarop door hem beginnen te zoenen, mijn mond ging langzamerhand open en mijn tong gleed zijn mond binnen, zoeken naar zijn tong.
En toen hoorde ik ineens Hermione zeggen: 'O, kom op zeg, kunnen jullie dit niet even zonder publiek doen?'
Ron en ik keken tegelijk op naar Hermione, die op haar beurt weer, met een walgelijke blik, naar ons keek.
Toen ik ook naar mij en Ron keek zag ik waarom ze zo´n blik in haar ogen had!
Namelijk omdat mijn lichaam nogal onfatsoenlijk om dat van Ron heen lag gekruld!
Ik sprong overeind en zei, snerender dan dat het bedoeld was, tegen Hermione: 'Sorry hoor, maar ik kan er niks aan doen dat ik wel een vriendje heb en jij niet!'
Hermione stoof op en rende huilend de leerlingenkamer uit.
'Slimme zet!' zei Harry sarcastisch.
Ik rende snel achter Hermione aan, die in de richting van Moaning Myrtle*'s toilet rende.
'Sorry Hermione, zo bedoelde ik het niet!' riep ik naar haar maar ze luisterde niet.

Toen ik aankwam in het toilet van Moaning Myrtle, zag ik Hermione niet, maar ik hoorde haar wel!
'Zoek je je vriendin, Mason?' vroeg Moaning Myrtle gniffelend aan mij. 'Je hebt er wel heel erg gekwetst hoor...'
'Waar is ze?' vroeg ik. 'wil je dat alsjeblieft zeggen, Myrtle?' zei ik er snel achter aan voordat Myrtle kwaad werd.
'Ze is in dit hokje,' zei Moaning Myrtle, en ze wees naar een hokje.
'Bedank Myrtle, nu ben ik je iets verschuldigd!' Beloofde ik.
'Een date met Harry, misschien?' vroeg ze hoopvol.
'Misschien...' zei ik glimlachen bij het idee van een date van Moaning Myrtle en Harry.

'Sorry Hermione, ik bedoelde het echt niet zo, het spijt me!' zei ik heel oprecht tegen hermione.
'Ga weg Lucy, je hebt mijn hart gebroken! Je wist dat ik een oogje op Ron had!' schreeuwde ze naar mij.
'Ja, sorry en ik had er beter over moeten na denken, oké?'
'Oké dan, sorry voor mijn woede-uitbarsting!' Hermione liep langzaam het hokje uit en omhelsde me.
'Is het nu weer goed? En mag ik nu alsjeblieft nog met Ron gaan?' vroeg ik voorzichtig.
'Okee meis, dat is goed!' zei ze en we liepen arm in arm het toilet uit, terwijl Myrtle me nog achteraan riep dat ik de afspraak niet moest vergeten!
Toen we dat hoorde barsten Hermione en ik tegelijkertijd in lachen uit!

* = Jammerende Jenny