2

jaimie pov.

ik zat in de klas, gelukkig geen toets.
ik zat midden in de klas bij het raam, dat vond ik een mooi plekje.
dan kon ik mooi naar buiten kijken als ik het saai vond of weer eens gepest werd en dan wilden reageren.
dat vond ik altijd het mooiste aan bij het raam zitten, want er zei nooit iemand iets daar tegen je.
vandaag was het weer zo dat ik gepest werd en naar buiten zat te kijken.
maar dat werd al snel verpest door de directeur mr.stuit.
hij vroeg of ik mee kon komen om de nieuwe leerling te welkom te heten.
ik liep mee naar zijn kantoor en zag daar de jongen staan.
nouwa, ik keek naar beneden om dat ik bang was dat hij mij ook zou pesten. maar dat was niet zo hij stak zijn hand naar me uit.
ik nam zijn hand aan die best koud was, ik moest even wennen maar besteden er geen andacht aan want het wat ook winter en dan had iedereen het koud.
hij kuchte even wat mij liet op kijken, wat ik zach was niet normaal zo mooi, ieder stukje van zijn gezicht, zijn goudbruine haren die door de war zaten, zijn vorm van gezicht, en vooral zijn ogen bijna puur goud.
was dit wel een mens, voor mij niet, voor mij was dit een god.
een god waar ik de komende dagen bij mocht zijn.
"hey, ik ben edward cullen."zei hij. o mij god! die stem ik dacht dat ik smolt.
ik was bijna vergeten om adem te halen.
snel nam ik adem en steden me zelf ook voor:"hoi, ik ben jaimie"zei ik stotterend.
hij lachte, een perfecte scheve lach.
"jaimie hoe?."zie edward.
"ow eh, jaimie moore":zei ik nu iets minder verlegen.
ik zeten een lach je op, gelukkig dat ik al een paar maanden geen beugel meer heb.
de directeur zei nog wat dingentjes over hoe ik alles moest uitleggen.
en dat we mochten gaan.
jippie biologie!!!(maar niet letterlijk)