With pleasure ~ CB - 37

'Waar is Shin?' Krijg ik meteen te horen waardoor ik een klein lachje uitstoot. 'Die is foto's aan het bekijken.' Zeg ik en plaats me tussen Kiro en Strify in, aangezien alleen hier nog plaats is. 'Foto's?' 'Ja, mijn foto's.' Beantwoord ik Yu's vraag die daarop opstaat en naar mijn kamer loopt. 'Als jullie ze ook willen zien ga je gang.' Zucht ik en pak de afstandsbediening uit Kiro's handen. Even is het stil, dat wordt verbroken door Romeo's blik die ik opvang. 'Wat is er?' Vraag ik aan hem en zie een bezorgde tint zich verschuilen. 'Vind je het niet erg dat wij er naar kijken?' Ik haal mijn schouder op. 'Waarom zou ik het erg moeten vinden? Genoeg mensen hebben mijn foto's bekeken, bekritiseerd, afgekraakt en weet ik wat nog meer. Maar die site gebruik ik niet meer omdat ik verder wil met mijn leven.' 'Dus dat betekent ook dat je van je probleem af wilt?' Een zucht ontsnapt aan mijn lippen. Mijn eet stoornis kwijt raken. Hoe zou een leven zijn zonder eet stoornis? Zou ik dat wel aan kunnen, of zou mijn lichaam er niet goed op reageren? 'Ik weet het niet. Dit speelt al bijna heel mijn leven, weet je..Misschien kan mijn lichaam het wel helemaal niet meer verdragen om te veranderen naar een andere leefwijze. Daarbij weet ik niet of ik het wel wil en kan. Natuurlijk is mijn 'onschuldige' eet stoornis verandert in anorexia, maar dat is nu minder geworden omdat ik weer op het gewicht zit wat ik had toen ik 16 was. En van mijn 17e tot 19e is Anna zover doorgedrongen dat ik tussen de 30 en 40 kilogram heb gewogen. En vanaf mijn 20e is het iets geminderd doordat ik, na drie keer er heel slecht aan te zijn geweest en ik bijna naar een huis werd gestuurd waar ze me dan zouden helpen ervan af te komen, begon te beseffen hoe ik er nu werkelijk uit zie.' Ik stop even om diep adem te halen. 'Nee, ik wil dit.' Zeg ik snel voordat Strify wilt zeggen wat ik denk dat hij wilt zeggen. 'Ik zie nu dan ook wel in dat ik al die jaren fout ben geweest en mijn lichaam heb verkloot, maar tegelijkertijd zitten al die jaren hier in mijn hoofd vast geroest waardoor het beeld weer wordt zoals het is wanneer je hiermee zit. Je ziet iets anders dan het is.' 'Maar zou je het willen proberen om ervan af te komen?' Eventjes denk ik na waarop ik heel licht knik, bang dat de persoon in mijn hoofd me straft. Je kent haar wel van horen en lezen; Anna. Anna die je zegt wat je moet doen, degene die je eet stoornis doorzet tot anorexia en waar zij de macht krijgt. 'Wanneer mijn beenderen weer eens zo'n pijn doen, dat ik ook pas echt weet te registreren sinds mijn 20e, of wanneer ik me weer heel slecht voel en terug denk dat ik naar zo'n huis moet..Dan wens ik wel eens een beter leven zonder deze ziekte. Maar het is gewoon heel moeilijk.' Zucht ik en kijk naar mijn handen. Ze zijn dun, hartstikke dun. Maar zodra ik knipper zijn ze weer anders, zoals Anna ze wilt zien en mij wilt verder pushen tot het uiterste. 'Wij willen je best helpen als je het wilt en er zelf achter staat.' Stemt Kiro bij en schenkt me een warme glimlach.

Mensen, aub reageer T^T Ik doe veel moeite om een deel te schrijven en dan krijg ik geen reactie en of kudo. Makes me sad T.T Ik zit er de laatste tijd sowieso al aan te denken om gewoon te stoppen met al mijn verhalen, aangezien er toch op geen wordt gereageerd... It's up to you now what will you chose?