Fifty-nine

Nu is het wel genoeg Maritt, je kunt niet eeuwig zo leveloos voor je uit blijven staren. Vanuit mijn ooghoek observeer ik Justin die aan de computer zit. Ineens denk ik weer aan Dean, die ik echt al een paar dagen niet meer heb gesproken. Ik moet hem nu écht spreken, alleen Justin die me helpt is niet genoeg. Dean ken ik tenslotten al veel en veel langer.. Niet dat dat iets uitmaakt ofzo hoor, maar ik wil Dean gewoon spreken, en zo snel mogelijk. Als ik mijn mobiel pak realiseer ik me weer dat Dean geen mobiel heeft. Shit! Nu kan ik hem alsnog niet spreken. "Gaat het weer een beetje?" Ik schik op uit mijn gedachte, en zie Justin naar me kijken. De computer! Misschien is Dean online op msn, want rond deze tijd mag hij altijd een uurtje op de computer van zijn vader en moeder. Het enige wat hij daarover zei was iets vaags met dat hij tussen die en die tijden een uurtje op de computer mag, 2 x per dag. Ik kan nog geen minuut zonder mijn telefoon of computer, dus echt ongelovelijk dat Dean het zolang uithoud. "Uh Justin, mag ik misschien even op msn..? Ik heb een goede vriend al heel lang niet meer gesproken, en hij is meestal rond deze tijd op msn.." zeg ik uiteindelijk, en ik kijk hem afwachtend aan. "Tuurlijk mag dat! Ga je gang." Hij staat op en ik ga snel achter de computer zitten. "Neem de tijd, ik ga wel even iets doen beneden ofzo, dan kan je even alleen met je vriend praten." zegt Justin, en voor ik het weet is hij de kamer alweer uit. Wat is het toch een schat..

SUPER BEDANKT VOOR DE MEER DAN 120 ABO´S! Ben helemaal blij met jullie! Ik ben nu ook in een goeie stemming, dus wie wilt er iets speciaals in mijn verhaal erbij? Zet het maar in een reactie of je het wilt of niet, en zo ja wat voor speciaals je dan wilt! BEDANKT ALLE LEZERTJES!