HP - You want to forget me ... I never forget YOU ! [6]

Het meisje met het bruingolvende haar; Hermelien, gooide me een zwarte mantel toe. Net zo'n mantel die de paar mensen die ik vanochtend gezien had aanhadden. 'Trek aan, we gaan zo eten' en weg was ze. Ik keek om me heen, niemand te zien. Hoe werkte dit ding? ik prutste er een beetje mee maar kon het gedeelte waar je je hoofd door moest steken niet vinden.

Maar toen er dagen voorbij waren kende ik het gat in het schort al, en kende ik de weg al. Over het dolbezaaide trappenhuis. Ik wist hoe het werkte, hoe van alles werkte. Ik kon als een van de allerbeste vliegen, en kende alle toverspreuken uit mijn hoofd. Ik had alles van de lichtroze kant gezien, maar nog niet van de zwartrode... Het lijkt allemaal helemaal geweldig; lekker rondvliegen op je bezemsteel, lekker veel Cupcakes toveren... Maar zo werkt het niet, lieve mensen. Er zit nog veel meer achter. De duisternis. De man met de rare neus. Hij die niet genoemt mag worden...