Sectionals-Deel 2

Rose zag de zaal van binnen. Wat proffesioneel! Ze hebben het prahtig versierd. En op dat podium... Daar stonden zij zometeen gewoon! Rose kon het niet geloven, zij op dat podium. Maar ze moest zich concentreren, want Rose had alleen maar oog voor de zaal, en niet voor de club, die ieder moment kon weglopen naar de wachtruimte. En zo geschiedde, dus Rose liep ze achterna.

In de wachtruimte klonk zachtjes Dream On. Iedereen ging zitten. Over een half uurtje zouden de Sectionals beginnen. Rose zat naast Kurt met de armen over elkaars schouder. Iedereen keek naar ze, maar ze trokken zich er niets van aan. 'Ik ben benieuwd hoe The Warblers het doen.' fluisterde Kurt. 'Ik ook.' fluisterde Rose terug. Blaine was in deze wedstrijd even bij The Warblers, omdat ze echt geen leadzanger konden vinden. De club had er geen problemen mee gehad. Blaine was toch niet de belangrijkste van de club. Gelijk zette ze die gedachte uit haar hoofd, want die was enorm lullig eigenlijk. The Hipsters waren een groepje oude mensen. Ze waren wel goed. Mercedes had haar The Living Years laten zien. Toen begon de ongeduld en begon iedereen nerveus te kletsen. Sommige stelletjes begonnen elkaar nerveus te knuffelen en goede vrienden begonnen keihard te giechelen en te praten. Rose werd er ook helemaal nerveus van en hij volgde het voorbeeld van de stelletjes: ze trok Kurt dichtbij zich en ze begonnen te knuffelen. Het werd stil en iedereen keek naar ze. Toen steeg er een luid "Aaahh" op uit de club en de leden begonnen weer te kletsen. Will liep even naar het midden. 'Zijn jullie er klaar voor?!' vroeg hij kinderachtig en de club riep kinderachtig 'Jaaaaaa' terug. Toen begon iedereen nerveus te lachen en begon alles weer opnieuw.