28.

Roselyn Valentina Patterson

Justin zette zijn elleboog op tafel en ik deed hetzelfde. Hij keek me grijnzend in de ogen en we pakten elkaars handen vast. ‘Oké, ik tel tot drie en dan gaan we.’ Zei hij. ‘Op de drie of na de drie?’ ‘Erna.’ Antwoordde Justin. Ik knikte en ging er wat beter voor zitten. ‘Oké, een, twee, drie.’ Justin telde af en toen begonnen we. Ik moest toegeven dat Justin nog best wel sterk was met z’n dunne kippenpoten-armpjes. ‘JAAAA, IK GA WINNEN! IK VOEL HET. JAAA, BIJNA!’ Justin zat helemaal in het spel. ‘Justin. Hou je kop. Ik moet me concentreren.’ Ik zond hem een boze blik toe en kneep toen keihard in zijn hand. Ik voelde hoe hij iets slapper werd en greep toen m’n kans. Ik drukte op m’n hardst en ja hoor. Daar lag Justin’s hand. Op tafel. Ik had gewonnen! WOEHOE! Ik sprong op waardoor de stoel naar achteren viel en deed een vreugdedansje. ‘YEAAA, IK HEB GEWONNEN, IK HEB GEWONNEN. IK BEN DE BESTE!’ Ja, mensen. Ik had gewonnen. Stiekem was ik gewoon zo’n vrouwelijke bodybuilder. Ik kon alleen mijn spieren heel goed verbergen. Justin keek me een beetje chagrijnig aan. Haha, hij kon vast niet tegen zijn verlies. ‘Dat was niet eerlijk. Jij kneep me keihard.’ Jammerde hij. Ik haalde m’n schouders op. ‘Jammer dan. Jij hebt gewoon verloren.’ Ik glimlachte even tevreden en richtte mijn blik toen op z’n shirt. ‘Dus, nu ik gewonnen heb gaan we ook kijken of ik inderdaad gelijk heb over die sixpack.’ Ik wees naar zijn shirt. Justin schudde zijn hoofd. ‘Jij krijgt mijn sixpack niet te zien.’ ‘Waarom niet? Ben je bang dat ik gelijk ga hebben.’ Ik lachte even. ‘Nee, ik en mijn sixpack zijn gewoon te sexy voor jou en als ik hem laat zien dan ben je verkocht.’ Antwoordde Justin. Ik keek hem even spottend aan. ‘Laat je sixpack zien dan? Dan kunnen we zien of die inderdaad zo verblindend is.’ Justin keek me een beetje aarzelend aan. ‘Je had het gezegd, Justin. Dus kom maar op.’ Ik grijnsde en zag Justin traag zijn shirt omhoog trekken. ‘Dat kan sneller!’ riep ik. Justin keek me even boos aan maar trok toen toch z’n shirt wat sneller naar boven. Ik ging wat dichter bij hem staan en keek even goed naar zijn buikje. Hmm, hij had misschien een heel klein sixpackje. Je zag wel een paar bobbeltjes enzo. ‘Mag ik even voelen?’ Ik glimlachte even lief naar Justin en voor hij ook maar iets kon zeggen streek ik al met m’n hand over zijn borstkas. ‘Hmm, ja. Oké. Ik moet toegeven. Je hebt misschien wel een sixpackje. Maar hij is nog niet groot want je moet wel goed kijken enzo.’ Justin glimlachte breed. ‘Ik zei het toch.’ Justin trok zijn shirt weer naar beneden en om eerlijk te zijn vond ik het wel jammer. ‘Maargoed. Je kwam vast niet naar mij toe voor dit allemaal.’ Begon Justin toen. ‘Nee, klopt inderdaad. Ik kwam even zeggen of eerlijk gezegd eisen en smeken of die weddenschap niet een keer op kan houden. Want toen ik gisteren thuis kwam zat Jus op de bank. En die was behoorlijk verdrietig en teleurgesteld. En daar voel ik me echt heel schuldig over en ik heb echt geen zin om nog langer tegen hem te gaan liegen.’ Justin ging op zijn bed zitten en ik plofte naast hem neer. ‘Dus, is dat goed?’ Ik zette m’n liefste glimlach op en probeerde Justin te overtuigen maar Justin schudde alleen maar z’n hoofd. ‘Nee Rose. Nu nog niet. Ik had sowieso nog iets bedacht, weet je nog. Dus dat moet je ook nog uitvoeren en eigenlijk heb ik er nog lang niet genoeg van.’ ‘Aaaah, please? Kan ik dan nu niet gewoon dat ene doen wat je bedacht had en dan ermee stoppen? Dan heb ik dat ook gedaan en zijn we alle twee blij.’ Ik keek hem nu smekend aan. Justin grijnsde. ‘Als je hoort wat ik bedacht heb, val je flauw. Dat weet ik zeker.’ ‘Wat is het dan? Zeg het gewoon.’ Ik keek hem nieuwsgierig aan. ‘Wil je het echt weten?’ vroeg Justin. Ik knikte. ‘Ja, echt.’ ‘Maar als ik je het vertel en je doet het, dan is de weddenschap nog niet afgelopen hoor.’ Waarschuwde Justin mij. Ik schudde m’n hoofd. ‘Vertel het nou maar gewoon.’ Mopperde ik. Justin grijnsde. ‘Oké, nou, ik wil… dat jij… gaat kiezen tussen twee dingen. Je mag ze ook alle twee kiezen maar je moet er sowieso een van doen.’ Ik knikte ongeduldig. ‘Jaaa, ga verder?’ ‘Jij moet óf Jus dumpen óf mij zoenen.’ Hij keek me gemeen grijnzend. Van schrik sprong ik overeind en keek hem met grote ogen aan. ‘AAH NEE. OMG. WHAT, DAT KAN NIET!!’ schreeuwde ik terwijl ik hem paniekerig aan keek. Justin had ondertussen gelukkig zijn grijns wel van zijn gezicht gehaald en keek me een beetje schaapachtig aan. ‘Rustig, Rose. Zo erg is het toch niet?’ ‘ZO ERG IS HET NIET? HET IS WEL ERG JUSTIN! WEL WEL WEL!’ Ik keek Justin nog steeds met grote ogen aan en probeerde rustig te ademen. ‘Ik ga echt niet kiezen hoor. NO WAY.’ Ik schudde resoluut m’n hoofd. ‘Je moet.’ Zei Justin simpel. Ik maakte een geïrriteerd geluidje en ging op Justin’s bed liggen, nadenkend over wat ik nu in godsnaam moest kiezen.