Uh-oh!

Ik laat mezelf van de heg afglijden en staar wezenloos voor me uit. "Geoffrey's huis." fluistert John tegen Drew. Ineens staat een witharig persoon voor me. "Je gaat mijn hulp nog nodig hebben." zegt de jongen met groene ogen. "CASEY!" gil ik overblij uit en ik omhels hem. "Ik merk dat je al kennis heb gemaakt met een aantal bijwerkingen." fluistert hij in mijn oor. Ik knik. "Wel handig." zeg ik. Hij knikt, maar kijkt toch erg bedroeft. "Anyway, je kent Aimey nog niet, toch?" zeg ik. John komt langs me rennen en trekt me mee naar het huis. "Laat je gaan." zegt een stem in mijn hoofd. "Wat doe je, John?" vraag ik. "We gaan de politie bellen." zegt hij streng. Hij zwaait de deur, die gelukkig niet op slot zit, open en rent door een paar gangen naar de woonkamer. Snel pakt hij de telefoon en belt de politie. Hij legt het hele verhaal uit. De man die al vele andere meiden heeft ontvoerd en vermoord omdat ze niet deden wat hij wilde. Dat hij mannen in dienst neem om te bedienen, wat niet verboden is, maar ze daardoor wel medeplichtig worden en hij zegt snel waar we zijn. Er word simpelweg geantwoord met: "We zijn er zo." Ik voel ineens de aanwezigheid van een vreselijk gehaat persoon; Geoffrey. Aimey, Lola, Drew en Casey zijn ook binnen gekomen en staan achter ons. "We moeten hier weg." fluister ik. "Hoezo?" vraagt John. "Geo-" Ik word onderbroken. "Jullie zullen sterven." zegt een mannenstem. Ik draai met een ruk om en staar in de met haat gevulde ogen van Geoffrey. Achter hem staan mannen, ze hebben Aimey, Drew, Casey en Lola vastgenomen. Ik merk dat Casey iets wilt zeggen. Telepathisch zegt hij:" Ga je gang. Je hoeft alleen maar je knopje om te draaien." Ik schrik van wat hij zegt, maar het moet. Het moet, het moet. Die rotzak heeft mijn vrienden en zal ze pijn doen! Ik geef Geoffrey een enorme klap en hij ligt op de grond. Ik haast naar Casey en bevrijd hem door de man achter hem een enorme dreun tegen zijn hoofd te geven. De man ligt knock-out op de grond. Casey bevrijd de anderen terwijl ik het gevecht aan ga met Geoffrey. "Je had niet weg moeten gaan!" zegt Geoffrey. "Je had me nooit moeten gijzelen!" schreeuw ik terug. Een duivelse grijns verschijnt op zijn gezicht en dat irriteert me vreselijk. "Ik sla die lach van je kop!" schreeuw ik en ren op Geoffrey af. Ik had vertrouwen dat het gaat lukken, maar zodra Geoffrey een glimmend ding uit zijn zak haalt..