Flashback: I did it

Stil zat hij daar, tegenover mij. Hij keek me recht in de ogen. Zo zaten we al uren op dit grasveld. Hij wilt het nu. Maar ik kan het niet. Het mag niet. Maar ik wil hem zo graag voor altijd bij me!
‘Doe het, nu’ fluisterde hij, wetend dat ik het prima hoorde.
‘Ik kan het niet’
‘Waarom niet?’
‘Het doet zeer’
‘Wat?’
‘De transformatie. Het is een helse pijn.’
‘Voor jou doe ik alles. Ik wil bij je zijn, voor altijd.’
Deze woorden deden me zwichten. Ik wilde hem ook! Voor nu en altijd. Ik schoot naar hem toe en even schrok hij van mijn plotselinge beweging. Hij boog zijn hoofd van mij af waardoor zijn nek zich aan mijn kant uitstrekte.
‘Ik ben er klaar voor’
‘Zeker?’
‘Zeker’ Zijn ogen richten zich tot mij en ik verdronk erin en zo te zien hij ook in die van mij. Ik boog me naar hem toe. Kuste hem in zijn nek. Z’n haren schoten overeind.
‘100%’ zei hij meer zichzelf overtuigend dan mij. ‘Ik houd van je.’
‘Ik ook van jou.’ waren mijn laatste woorden.

Ik beet hem.