There's always something lightening up in the darkness

"Jamie.. Jamie? Jamie, word nou wakker. Jamie, waag het niet me alleen te laten. Jamie.. Jamie? Jamie, waag het niet te --"

Ik schrik wakker. "Wat was dat voor droom?" denk ik. Mijn kleren plakken aan me vast, door het zweet. Ik sta snel op en loop naar de rand. Ik kijk naar beneden, de scheur in. "Shit, dat is diep." Met grote ogen staar ik de duisternis in. Ik grijp de ketting die boven me hang en klim weer naar boven, eenmaal op de rand trek ik de ketting omhoog en haal hem van de boom af. Ik wikkel hem om een tak hoog, heel hoog, in de boom. Ik ren met volle vaart weg van daar. Ik weet dat ze er nog zijn, maar ik moet even weg. Ik ren snel en lang en na een bepaalde tijd komt er een grote heuvel in zicht. Ik ren de heuvel op en staar in de verte. Ik kijk naar waar ik vandaan kwam. Het enorme bos verstopt de scheur en links van het bos zie ik een redelijk groot dorp, het is groter dan ik verwachtte. Ik focus me op het dorp en na enige tijd lijkt het dorp groter te worden. "Niet schrikken, maar je hebt een paar van Casey's krachten gekopieerd." zegt een stem in me. Ik schrik ervan op en begin te grinniken. Weer focus ik me op het dorp en na enige tijd zie ik het plein. Het plein waar Lola onthoofd zou worden. "Lieve Lola.." fluister ik. Ik kijk weer verder en zie nog een dorp. Een veel groter dorp, bijna een stad! Ik zie een enorm kasteel midden in de stad. Ik focus me op het kasteel en na enige tijd 'zoom' ik 'in'. Het lijkt nu of ik voor het kasteel zweef, ik zweef naar binnen en kijk rond. "Niet alleen zoom, het lijkt wel alsof ik in geest gedaante kan veranderen." denk ik. Ik zweef door het kasteel op zoek naar iets interessants. Ik zweef wat trappen af en door zalen heen. Plots stop ik. "De keuken!" giechel ik. Het is een enorme keuken en er hangt een heerlijke geur. Ik zweef door de keuken en kijk rond. "Kip, varken, soep! Zoveel lekkers!" denk ik. Ik zweef nog verder, door de keuken, nieuwe gangen in. Ik daal trappen af en kijk door een raam naar buiten. "Hallelujah, dit is nog hoger dan de Keulse Dom!" denk ik verwondert. "Fantastisch!" giechel ik. Vanuit het kasteel heb je een enorm uitzicht over de stad, helaas is de stad in stilte en duisternis gehuld. "Een slapende stad, maar het kasteel slaapt nooit." denk ik. Ik draai me om en zie iemand voor me staan. Een dame van ongeveer 17. Tenminste als ik goed schat. Ze heeft lang blond haar en bruine ogen. Ze is beeldschoon. Ze staart bedenkelijk naar me. "Ziet ze me?" denk ik geschrokken.