Hoofdstuk 1 - Slapen en thuis bijven.

De geur van zoete broodjes berijkt mijn neus. Ik neem het goed in me op. 'Wat zal ik dit missen' Mompel ik en draai me nog een keer om. Ik heb het gevoel dat er lood op me ligt. 'Kom je er uit Vannes?' Ik hoor de schoenen van mijn moeder zachtjes op de trap. Tik, tak. Of meer trip trap? Ach wat kan het ook schelen. Ik draai me nu weer om als mijn moeder naar binnen komt, zodat ze tegen mijn rug aan kijkt. 'Kom je?' Ik kreun. 'Nee, ik ben moe' ik hoor me moeder al denken dat ik dat altijd ben. 'Als je actief blijft voel je je niet zo moe!' ze trekt de dekens van me af, maar ik trek ze koppig terug. 'Mam laat me!' schreeuw ik. 'Nu je niet meer naar school gaat, betekent het niet dat je een half jaar lang niks meer hoeft te doen!' er komt een ongemakkelijke stilte tussen ons. Tranen komen op in mijn ogen. Ik realiseer het me gewoon niet, maar over een half jaar ben ik dood. Dood, wat betekent dat? Wat gebeurt er dan? Waar ga ik naartoe? Als ik onder de dekens gluur zie ik dat mijn moeder weg is. Weer luister ik stil en hoor de schoenen van mijn moeder. Ze heeft haar nieuwe pumps aan, waar ik nog zo jaloers op was. Het word vager en een paar deuren gaan dicht. Ze doet de sloten op slot. 'Ik ga!' Deur open, tik tak, deur dicht, maar niet op slot. Ik sta op om de deur op slot te doen, maar raak afgeleid. Het is buiten zo fel, zo stralend wit. Sneeuw! Overal sneeuw! Ik ren naar buiten en laat me in de sneeuw vallen. 'Wat zal ik dit missen' mompel ik weer. 'Gek!' hoor ik dan achter me. 'Kom naar binnen!'