O17

Emily Juilliet Gray.

Een dag later.

“Deze taart is lelijk” en ik wijs een of andere vreemde taart aan. We bladeren nog even door. “Deze!” gillen Joy en ik tegelijk als we een taart zien. “Deze word het.” Ik pak een pen en zet er een kruisje bij. “Hij moet ook op een tafel staan, en er moet een tafel zijn voor de cadeaus” concludeert Joy. Ik knik, “een roze tafel wil ik” Als we er een gevonden hebben zetten we er een kruisje bij, “Hij is ook nog in een maat groter” “Dan pakken we 2 grote en 1 kleintje” zeg ik. Joy zet er kruisjes bij en we bladeren verder. “Deze stoelen zijn gaaf, die doen we ook. En we blijven maar aankruisen en gillen.

Als we na een half uur kijken en aankruisen klaar zijn besluiten we om toch nog even naar de stad te gaan. We moeten nog glazen en slingers. We pakken onze spullen en vertrekken richting de stad. Als we daar aangekomen zijn huppelen we winkel na winkel in. We kiezen allerlei verschillende slingers uit. “Deze is ook leuk!” gilt Joy na een tijdje. Dan halen we nog wat roze ballonnen met zilveren bolletjes erop, en we kiezen lichtroze ballonnen uit. Daarna lopen we meteen door naar de vershop en kopen we roze verf. “Nu roze bekers halen!” gilt Joy als we de verf gekocht hebben. “Zal ik niet nog iets van zilver of wit kopen, of misschien nog een beetje zwart” vraag ik betwijfeld aan Joy. “Koop dan zilver en wit” zegt ze. Ik knik en koop ook nog een pot zilver en wit. En uiteindelijk besluit ik om ook nog donkerroze te kopen! Als we dan roze bekers hebben gekocht besluiten we om maar naar huis te gaan. Eindelijk klaar!