~047~

Mary Brooks

De volgende dag probeer ik Anne en Jennifer zoveel mogelijk te ontlopen. Ze zouden zeker willen weten wat er aan de hand was gister en ik heb geen zin om zoveel te moeten liegen. Dus ik sta zo vroeg mogelijk op en ga ontbijten. Na het ontbijt wil ik meteen door naar de Ziekenzaal, maar aangezien hij waarschijnlijk nog slaapt besluit ik eerst maar even buiten te gaan wandelen. De omgeving van Zweinstein is echt heel mooi. Ik ga op een bankje aan het meer zitten, het is eigenlijk best wel koud. Het is al bijna kerstvakantie. Bijna kerst… Ik zal kerst wel alleen moeten vieren. Jeej. Dit is de eerste kerst zonder mijn moeder. Ik kijk naar mijn handen, ik zou eigenlijk mijn nagels moeten lakken, ik kijk er zo vaak naar.

Als ik het te koud krijg sta ik weer op en loop nog even door richting het Verboden Bos. Als ik langs het huisje van Hagrid loop, zie ik een Hippogrief buiten vastgebonden staan. Ik zocht oogcontact met de grijze hippogrief, die duidelijk niet blij is dat hij vastgebonden zit. Ik knipper niet met mijn ogen en buig voor de hippogrief. Als hij, bijna meteen, door zijn knieën zakt lach ik en loop op hem af. Ik aai hem over zijn snavel.
Ineens komt Hagrid naar buiten rennen. ‘Wat mot da-’ Hij kijkt me verbaasd aan. ‘O, je ken er beter uit de buurt blijven, maar ik zie dat ie je wel mag.’
‘Waarom staat hij vastgebonden?’ ‘Hij heeft iemand aangevallen. En.. en nou willen ze hem vermoorden!’ En Hagrid barst in huilen uit.

WAARSCHUWING: indien u deze pagina verlaat zonder reactie en/of kudo achter te laten, stuur ik een leger boemannen op je af en die nemen dan állemaal de vorm aan van je grootste angst. Het enige wat je hiertegen kan doen is een reactie en/of kudo achterlaten(6)