20.

'Seth wil Cinthia dus gaan zoeken. We moeten ondertussen zorgen dat die andere bloedzuiger niet opmerkt dat hij en Cinthia weg zijn. We weten niet waarom ze hier is, dus we moeten zorgen dat we haar zo snel mogelijk hebben uitgschakeld.'Niemand luisterde echt naar Sam. Iedereen was aangeslagen door Citnhia's vertrek. Ik vond het vooral vreselijk om Seth zo te zien. Cinthia had er totaal geen rekening mee gehouden dat hier mensen waren die om haar gaven. Mensen en bloedzuigers. Seth was opgestaan en richting ons huis gelopen. Ik liep hem achterna. 'Ik ga je missen broertje,'zei ik toen we in de woonkamer stonden. 'Ik jouw ook,'zei Seth. Ik zuchtte en keek verdrietig toe hoe mijn broertje weer naar buiten liep, veranderde en richting de zee rende.

Ik zuchtte. Het huis was zo leeg. Seth kon ongelofelijk irritant zijn, maar hij was zo vrolijk en onschuldig. Ik ging dat missen. 'Mam, ik ben even weg,'riep ik naar mijn moeder en ik liep, in mensengedaante, ook naar het strand. Ik liep niet richting de kampvuurplaats, maar richting de kliffen. Ik vond het heerlijk om daar te zitten. Rustig luisteren naar de zee, nadenken.'Ik wist wel dat je hier zou zijn,'zei Jake. 'Ja, en meestal ben ik hier omdat ik alleen wilde zijn,'snauwde ik. 'Zo ken ik je nog,'zei Jake. 'Ik probeerde mijn tranen binnen te houden en mijn stem zo neutraal mogelijk te laten klinken. 'Seth is weg.'Jake ging naast me zitten. 'Ik weet het. Ik zag hem net richting het zuiden gaan,'zuchtte Jake. Ik wist dat hij hetzelfde dacht als ik, daar heb je geen wolven telepathie voor nodig. Het was verschrikkelijk om iemand uit de pack te verliezen, dat hebben we al eerder gehad. Maar toch had niemand gedacht dat Seth ooit alleen weg zou gaan.