19.

Ik dacht zo snel mogelijk na. Ik was wel wolf, maar kon ook dood. Zo snel als ik kon ging ik naar de oever van de rivier. Cinthia was nergens te bekennen. Ik aarzelde geen moment en sprong het water in. Het was inmiddels harder gaan regenen en de stroming was sterker geworden. Ik zocht Cinthia, maar kon haar niet vinden. Na uren klom ik aan de oever. Sam, Leah en Jake kwamen aangerend. 'Wat is er?'vroeg Leah bezorgd. Ik kon alleen maar huilen. Leah en Jake brachten me naar Emily terwijl Sam andere wolven ophaalde om de wacht af te maken.

Het duurde drie volle dagen voor ik weer gekalmeerd was en terug kon veranderen. Citnhia was weg. Weg, dood. Emily had me een brief gegeven die ze op Cinthia's kamer had gevonden.

Lieve Seth,
Het spijt me van alle problemen die ik heb veroorzaakt. Ik dacht dat mijn leven compleet zou zijn als ik Alice weer zou zien, maar dat is niet zo. Wat mijn leven compleet maakte was jij. Daarom deed het me nog meer pijn om deze beslissing te nemen. Maar ik weet zeker dat dit het beste is voor ons allemaal. Ik hoor niet in deze wereld en ik weet dat jij dat ook weet. Het spijt me voor alles wat ik je heb aangedaan.

Ik houd van je
Cinthia

Op sommige plekken zaten er traanvlekken op het papier. Cinthia was weg, maar ik zou haar vinden. Ze leefde nog en ik zou haar vinden. Wat maakte het uit, ik had voor eeuwig en zij ook. 'Ik moet haar vinden,'zei ik. Ik had niet door dat Sam, Leah en Jake me nog steeds aanstaarde.