Chapter Four : Dinner and a Good Book

De hele verdere dag had ik Grant ontlopen. Ik was de hele namiddag bij Calypso geweest,mijn prachtig volbloed paard. Ik was een rit gaan maken door de uitgestrekte bossen op het domein en had een tijdje aan een waterplas gezeten. Maar 's avonds kon ik er niet onderuit,ik zou hem onvermijdelijk moeten zien bij het diner.
Ik liet Noémi me mooi opmaken en een mooie jurk uitkiezen. Als een koninging,met trots geheven hoofd,schreed ik naar de eetzaal. Grant was er al. Toen hij de deuren hoorde opengaan,keek hij meteen op. In enkele energieke passen stond hij bij me. Ik liet hem mijn hand kussen zonder een spier te vertrekken. Maar toen hij me naar mijn stoel wou begeleiden,trok ik koppig mijn hand weg.
"Ik kan er gerust in mijn eentje komen,sir." zei ik met venijnige ondertoon.
Hij zuchtte even,maar liet me toch doen. Voorzichtig zette ik me in de stoel neer. Voor de rest van het diner,sprak ik geen woord meer. Een gespannen stilte hing tussen ons in. Ik zag hoe hij die wanhopig probeerde te breken,maar op elke vraag antwoordde ik botaf.
Na het diner,stond ik meteen op.
"Lady,waar ga je heen?" vroeg hij nieuwsgierig.
Ik keek even over mijn schouder en liep toen verder.
"De bibliotheek." zei ik simpel,waarna ik door de openstaande deuren wegliep.
In de bibliotheek aangekomen,kalmeerde ik al snel. De geur van oude boeken en stof deed me goed. Ik zocht een goed boek uit en nestelde me in een gemakkelijke stoel. Het verhaal over een sprekende kat zou me misschien afleiden van de hele situatie hier. Gelukkig waren er nog boeken.

Kort,ik weet het,maar daar komt verandering in. Nu,ik heb een vraagje aan jullie. Over x aantal hoofdstukken zal de huwelijksnacht er toch van moeten komen,maar nu moeten jullie beslissen. Moet ik het beschrijven of niet?