25.

Roselyn Valentina Patterson

Nadat we nog even een uur op het strand hadden gezeten, besloten we om weer naar huis te gaan. Ik merkte dat we voortdurend in de gaten werden gehouden door stalkende paparazzi en ze werkten me eerlijk gezegd best wel op de zenuwen. Ik stapte weer in Justin’s grote auto en Justin reed snel weg. Zwijgend zaten we naast elkaar terwijl een zacht muziekje op de achtergrond speelde. Het lied irriteerde me. Ik boog voorover en wilde een andere zender opzetten maar Justin gaf een tik op mijn hand. ‘Op laten staan. Dit lied is leuk.’ ‘Nee, dit lied is niet leuk.’ ‘Wel.’ ‘Niet.’ ‘Wel.’ ‘Niet.’ ‘Wel.’ Ik zuchtte hoorbaar. Justin wilde ook altijd het laatste woord hebben. Net zoals mij. Toen we er bijna over uit waren of het lied nou wel of niet leuk was en of ik een andere zender op mocht zetten, was het lied al afgelopen. Justin grijnsde breed. ‘Zo, nu is het lied afgelopen dus hoef je ook geen andere zender op te zetten.’ ‘Maar wie zegt dat het volgende lied leuk is?’ Ik keek Justin even logisch aan en wachtte op het volgende liedje. Ik moest toegeven dat deze wel leuk was. ‘Neeee, deze is stom.’ Zei Justin en hij zette de radio op een andere zender. Vol verbazing keek ik Justin aan. ‘Als jij hem stom vind, mag de radio wel op een andere zender en als ik het lied stom vind niet.’ Justin haalde lachend zijn schouders op. ‘Tja, ik ben de baas over deze auto hè. En eigenlijk ook over jou. Dus jij moet lekker doen wat ik zeg.’ Ik negeerde zijn opmerking en keek een beetje chagrijnig door het raam naar buiten. ‘Heb je al iets verzonnen?’ vroeg ik. Justin wist meteen waar ik op doelde. ‘Misschien.’ Justin keek me even lachend aan en ik wist meteen wat het antwoord was. ‘Ja, dus.’ Ik keek hem nieuwsgierig aan. ‘Mag ik het weten? Vertel het anders gewoon nu. Dan ben ik er ook vanaf.’ Justin deed net alsof hij even diep nadacht en schudde toen zijn hoofd. ‘Nee, ik denk dat ik het nog even bewaar. Gewoon om de spanning erin te houden.’ Hij lachte. Ik rolde geïrriteerd met m’n ogen en keek weer naar buiten. Bij mijn huis stopte Justin. ‘Nou, bedankt voor deze geweldige middag. Ik zal hem nooit meer vergeten.’ Zei ik sarcastisch en ik grijnsde even. ‘Jij ook bedankt voor deze leuke middag. Ik vond het heel gezellig.’ Justin grijnsde ook naar mij. Opeens boog hij zich naar mij toe en gaf me een knuffel. Even wist ik niet wat er gebeurde maar daarna knuffelde ik hem wel terug. Justin boog zich weer terug en keek me toen glimlachend aan. ‘Ik bel je wel een keer als ik zin heb in dat ene wat ik bedacht heb.’ Ik knikte ook. ‘Doe dat.’ Ik glimlachte ook even naar Justin en stapte toen nog steeds een beetje verward de auto uit. Justin zwaaide nog even en reed toen weg. Nog steeds bleef ik een beetje verward voor me uit staren. Die knuffel was gewoon raar. Ik had hem nog nooit geknuffeld als we elkaar weer eens elkaar tegenkwamen of zo. En het was nog raarder dat ik het niet eens erg vond. Ik zuchtte even diep en liep toen ons huis binnen. ‘Hee mam!! Ik ben thuis!’ riep ik vanuit de gang terwijl ik mijn slippers uit schopte. ‘Hai lieverd!’ riep m’n moeder terug. Ik liep de woonkamer binnen en schrok toen ik zag wie er naast m’n moeder op de bank zat.