Foto bij Chapter 1: Sad Life

Hé allemaal dit is mijn zelfverzonnen narutoverhaal. Het zal de verhaal lijn van naruto niet volgen. Als je dat niet leuk vind lees het dan niet.
Het meisje boven is trouwens het hoofdpersonage.

Veel plezier met lezen! (flower)

"Hikari! Hikari schiet eens op! Straks komen we nog te laat voor gym!" schreeuwde Kotoko. "Ja ja ik kom zo! Even mijn schoenen aantrekken!" zei ik. Tergend langzaam bond ik de veters vast. Ik had zo'n geen zin in vandaag. We zullen een race gaan doen op de atletiekbaan, en natuurlijk zou ik natuurlijk voor de zoveelste keer laatste worden. Gelukkig komt er vanavond een nieuwe Naruto episode op tv. Dat zal me wel weer opvrolijken. "Hikari schiet nou op!" schreeuwde Kotoko weer. "Ik kom! Ik kom!" riep ik en liep naar haar toe. "Echt waar. Je mag van geluk spreken dat ik dit niet meld bij de leraren!" zei Kotoko streng. "Ja ja ja ik weet het pietje precies." zei ik geirriteerd. Kotoko kan soms echt vervelend zijn, maar ik moet het er maar mee doen. Want zij is de enige van school die sich om mij bekommerd. Maar waarschijnlijk is dat ook alleen maar uit medelijden. Ik heb namelijk totaal geen vriendinnen. Dat komt doordat een maand geleden mijn ouders zijn omgekomen bij een vliegtuigongeluk. Na deze gebeurtenis kwam ik in een weeshuis terecht en moest ik naar een andere school. Op deze school denkt zowat iedereen dat ik met rust gelaten wil worden en praten ze dus ook niet tegen me. Ik heb geprobeerd met ze te praten maar op een of andere manier willen ze niets met me te maken hebben. Alsof ze denken dat ik elk moment dood kan neervallen van verdriet. Ik zuchte en voegde me bij de groep. Het fluitje klonk en iedereen sprinte ervandoor. Een of andere macho kwam als eerste over de finish streep en begon z'n spieren te showen. Natuurlijk kwam ik weer als laatste aan zoals ik al voorspelde. Ik kreeg een bemoedigende preek van de gymleraar en ging me daarna omkleden. Ik pakte mijn jas, deed mijn normale schoenen aan en ging op weg naar het weeshuis.

Aangekomen in het weeshuis kreeg ik een preek van hier tot New York (ik was al in Tokyo) te horen omdat ik wel 10 minuten te laat was, en moest ik als straf het avondeten maken. Gelukkig maar dat ik koken leuk vind. Na het eten ging ik naar mijn kamer en zette ik de tv aan nog net op tijd voor Naruto. Maar toen ik keihard wou meezingen met de opening begon alles ineens te schudden. "W-Wat de! Een aardbeving?!" ik zocht naar mijn bureau om me onder te verschuilen. Maar net toen ik mijn bureaustoel had weggetrokken en onder mijn bureau wou gaan zitten werd ik door iets naar achteren getrokken. Ik keek naar achteren en zag een enorme draaikolk het tv-scherm uitkomen. "W-What the heck is this!" schreeuwde ik uit en werd de draaikolk in getrokken.

Reageer (2)

  • DesxTiny

    Arme zij, mist ze de Naruto Episode D:

    1 decennium geleden
  • kjaartje

    OMG :P
    Dit is leuk geschreven. Ik ga gauw naar het volgende hoofdstuk >/////<

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen