Your past is killing me [17]

“Euh, doe maar” ik kreeg al schrik. “Bent u fan van Tokio Hotel?” “Euh..” ik kon toch moeilijk liegen voor heel Duitsland die naar die radio luisterde. “Wel euh, jah…”“Proficiat! U hebt zojuist de laatste tickets gewonnen voor het concert van Tokio Hotel!” het was alsof de presentator helemaal uit z’n dak ging, hoogstwaarschijnlijk was hij gewoon blij dat hij van de eerste keer een fan aan de lijn had. “Euh, danku meneer” ik had goesting op mijn gsm op de grond te smijten. Verdomme, het was weer te denken dat wij weer moesten winnen.
“SHARONAAAAA, verdomme waar zit ge nu?!” ik krijste zowat heel ons appartement bijeen. Ik zocht overal, totdat ik in de badkamer aankwam en ze in bad zag liggen. “Euh, oeps, euhmm, sorry , ik wacht wel even.” Ik dacht dat ik rood werd. Ik was dat wel gewend, we leven wel onder 1 dak, maar als een halve mongool binnenstormen om ze dan in bad te zien zitten was toch wel gênant. Even later stond ze al in de living. Mijn make-up zat nog op mijn gezicht, wat me verbaasde. Normaal is hij op zulke momenten altijd al uitgelopen. “We hebben de wedstrijd gewonnen” “Welke wedstrijd?” “Van euh, Radio Monopoly..” “Neeuh! Onmogelijk!” “Toch wel..” en daar kwamen de tranen, later dan verwacht. “Wat moeten we nu doen? We kunnen ze niet verkopen op e-bay, onze namen staan erop.” “Ik denk dat we de confrontatie moeten aangaan.”