Your past is killing me [15]

[Sharona pov.]
Ik probeerde rustig te blijven maar de naam ‘Tokio Hotel’ en vooral het feit dat ze naar hier kwamen deed me bibberen. Ik hield het niet langer uit en stormde de trap op. Aan de lift was er een te lange aanschuif rij. De trap dan maar. Ik had ondertussen mijn zakken met eten al laten vallen en stormde een huis binnen waarvan ik dacht dat het ons huis was. “Uuuh, Ooh.” Het kwam uit de slaapkamer. “Ellis?” ik trok een vies gezicht en trok de slaapkamerdeur open. Ik zag twee mensen wel euh, spelen met elkaar. Ze gilden zich kapot. “Oepsiee…” Ik liep met een rood gezicht de kamer uit en stormde naar ons huis. “ELLIIIIIS!!” krijste ik. “Heeeeeeelp! Ze komen naar hier! Naar hier, Ellis!” schreeuwde ik zowat de oren van Ellis’ lijf. “Kalm aan johm! Vertel nu eens rustig waarom ge hier zo binnenstormt.” Zei ze rustig. “Ze komen naar hier!” hijgde ik. “Wie komt naar hier?” “JA HALLO! Moet ik er een tekeningske bij maken ofzo?” zei ik droog. “Oh fuck maat! Wat moeten we nu doen?” “Kalm, we vinden wel iets.” zei ik rustig. “Uuh? Daarnet waarde nog zo druk & nu zijde kalm? Uuh?” ze vond het blijkbaar heel vreemd. “Ooh, ge hebt een plan fzo?” ze glimlachte. “Juah, kunde gij gedachten lezen ofzo?” grijnsde ik.