Your past is killing me [5]

Koude, kleine rillingen gingen door mijn lippen, hij had de zijne van de mijne gehaald. Ik opende mij ogen en zag hem verbaasd kijken. Net zoals Tom en Sharona. “Wat – doe – je – nu ö!” stamelde Bill. “Ik wel euh..” ik wist écht niet wat doen. “Ik moest me er maar bij neerleggen dat ik daarjuist geen kus kreeg van jou, dus je moet nu niet proberen” hij trok zijn neus op. “Hmm” ik wist niet wat me bezielde en kuste hem heviger dan daarvoor. Ik voelde een tong in mijn mond glijden en ik deed rustig mee. “Dat lijkt er meer op” het was te denken dat deze opmerking van Tom kwam.. En toen zaten we daar mooi, naar tv kijkend in elkaars armen. Best wel romantisch. “Ik heb honger gaste” typisch Sharona.. “Ik bestel wel pizza” Bill nam zijn telefoon uit zn zak en belde naar de pizzaria :
”Hallo, ik wil graag pizza bestellen voor vier mensen, vier keer Hawaii.”
“oke, aan welk adres moet dit geleverd worden?”“Kerk laan 21”
“OHMYGOD!” *boink*
“Euh hallo?”
“Excuseer, ik dacht even dat u Bill Kaulitz was”
“Wel euh, dat ben ik inderdaad, maar komen die pizza’s nog?”
“OHMYGOD SABINE! IK HEB BILL KAULITZ AAN DE LIJN!” op de achtergrond hoorden we de receptioniste roepen naar een werkneemster.
“Neeh! ONMOGELIJK!” blijkbaar die Sabine.
“Euh, meneer Kaulitz, uw pizza’s komen eraan”
“Bedankt” Bill haakte af.
“Gaat dit altijd zo?” wou ik weten. “Meestal wel.” Zei Tom. “Oh gezellig -_-“ Even later waren de pizza’s er. Na veel aandringen wou de koerier –het was een vrouw- ophouden met kwijlen en vertrok ze eindelijk. Na de pizza naar binnen gespeeld te hebben gingen we slapen. Ik weet niet hoe, maar ik had een slecht voorgevoel.