WHY

Ibrahim

`ik kan het niet ibi` dat zij ze gewoon ik kan het niet, ik zuchtte diep en probeerde mijn frustraties voor me zelf te houden. En ik zij `Oke` het was een tijdje stil tussen ons, en ik had even geen zin meer om hier te zijn. `ik ga`ze knikte `oke is goed` ik liep op haar af en kon de neiging niet weerstaan om haar even een knuffel te geven.Ze keek me verbaasd aan `je bent te goed voor de wereld ibrahim`ik glimlachte een beetje verlegen om haar plotselinge compliment. Ik stapte in mijn auto en reed richting het huis van mijn moeder en broertje. Toen ik binnen stapte zat mijn broertje op de bank met een paar vrienden of zogenoemde vrienden want toen ze mij zagen sprongen ze op en wilde ze een handtekening, lekkere vrienden zijn dat dacht ik. `Waar is ma` boven was het antwoord ik liep naar boven. `ehj`zij ik zacht `hey ibi moest je niet bij Noah zijn`? `ik ben al terug` `nu al`vroeg ze verbaasd, ik knikte en floepte het er zo uit ik heb een Bod van Barcelona gekregen en PSV heeft het geaccepteerd, en Noah wil niet met me mee. `van Barelona? dat is fantastisch je droom` ik knikte `ja maar ik ga niet` `je gaat niet??` `nee want Noah gaat niet met me mee ze verwaarloosd zichzelf dus kan ik haar hier niet achter laten.`
Na het gesprek met mijn moeder ging ik naar huis ik reed nog langs de flat en zag dat de lichten uit waren, Thuis liep ik gelijk naar mijn slaapkamer een liet me op mijn bed vallen met mijn hoofd in het kussen viel ik in slaap.