~2~

Oregon, Portland en Juneau waren mooi, maar niets voor mij. Seattle deed me denken aan een echte stad en daar had ik geen zin in. Ik moest alleen Forks nog bekijken en dan zal ik beslissen of ik bij de Denali’s ging wonen of niet. hun aanbod was interessant, maar ik ben nooit een sneeuw liefhebster geweest. Als ik Forks mooi vond zou ik daar blijven. Tanya had gezegd dat in Forks ook een clan woonde, een vegetarische clan, de Cullens. Misschien ging ik ze bezoeken, maar ik ben niet echt een gezelschapsmens dus weet ik eigenlijk niet waarom ik het eigenlijk overweeg om me ergens aan te sluiten. Ik ben altijd al een verlegen meisje geweest, zo eentje die graag leert, altijd alleen zit en het eigenlijk niet zo op vrienden heb. En zo ben ik ook altijd gebleven. Forks lag niet ver van Seattle, het was tien minuutjes rennen. Het was er erg groen, veel bos, dus veel dieren. Het was een erg mooie plek. Het eerste wat ik deed in Forks was jagen. De dieren hier waren heel smakelijk. De beren en puma’s smaken heel erg lekker en vulde me sneller dan de herten die dat ook wel deden. Ik vond een oud en verlaten huisje in het bos. Er stonden nog vele spullen in maar er zaten hier en door vele gaten in de muur. Je kon zien dat het jaren al niet bewoond meer was. Hier besloot ik in te gaan wonen. Ik zette mijn tas op de bank die er nog stond en keek het huisje rond. In de kast stonden nog schoonmaak spullen dus pakte ik die er uit. Binnen een uur was het hele huis weer schoon. Ik pakte mijn portemonnee en rende naar de winkels. Na de vele jaren werken was ik behoorlijk rijk geworden, laat ik het maar houden op dat ik meer dan tien miljoen bezit. Ik kwam een bouwwinkel tegen, wat nog een wonder was in de weinige winkels in Forks, daar haalde ik verf, gereedschap en veel gips. Hiermee liep ik naar de kassa ‘Zo meisje, gaan je ouders klussen?’ vroeg de man achter de kassa. ‘Nee, ik ga zelf klussen’ zei ik. ‘Zo, een jonge klusser’ mompelde hij en ik betaalde. Ik rende naar het huis en begon het helemaal op te knappen, binnen vijf uur waren alle gaten dicht en de muren en duren in vrolijke kleuren geverfd. Ik had de oudere meubels allemaal gehouden, ze pasten bij mijn stijl. Ik moest alleen nog een bed en kleren gaan kopen. De keuken was ook erg oud maar na dat ik het had opgeknapt paste die ook bij de rest van het huis. Het was al nacht dus had ik niet veel meer te doen. Mijn nieuwe huis was klaar, morgenochtend zou ik me inschrijven voor de school en morgenmiddag zal ik schoolspullen, kleren en een bed gaan kopen. Ik was dan wel al 19 jaar, maar door mijn lengte kan ik door als 17. Daarom kon ik hier waarschijnlijk langer op school zitten. De nacht zelf duurde niet lang, en al snel zag ik dat het zeven uur was. Ik rende naar de school toe en liep naar de administratie. ‘Hallo mevrouw’ zei ik en de vrouw achter de balie voelde zich gespannen. ‘Hallo meisje, wat kan ik voor je doen?’ vroeg de vrouw. ‘Ik wil me graag inschrijven’ vertelde ik en de vrouw knikte en gaf me een formulier. Ik vulde hem helemaal in. ‘Ik moet hier alleen een handtekening van je ouders hebben’ zei de vrouw. ‘Sorry mevrouw, maar mijn ouders zijn overleden en ik woon hier met mijn oudere zus die tijdelijk op vakantie is’ zei ik. De vrouw knikte en ze geloofde me. ‘Oke, sorry ik denk dat ik wel iets voor je kan regelen’ zei de vrouw. ‘Dan zie ik je morgen’ zei ze en ik liep naar buiten. Ik rende terug naar de stad en het eerste wat ik deed was op zoek gaan naar een autodealer. Het jammeren was dat die in Port Angeles was en ik moest dus iets verder lopen. Maar toen ik er een had gevonden had ik wel een mooie MG gekocht. Ik kocht een mooi bed dat ik zelf in elkaar moest zetten, dat lukt zo, en genoeg school spullen.
In mijn nieuwe auto reed ik naar mijn huisje toe, tot mijn schrik rook ik de geur van een andere vampier. Ik rende mijn huisje binnen en zag een grote gespierde vampier in mijn woonkamer staan. Ik keek naar hem en siste. Hij draaide zich om. ‘Wat doe jij in mijn woning?’ vroeg ik kwaad. Hij schrok even. ‘Ik rook een onbekende geur’ zei hij. Ik knikte ‘Die rook ik ook al een tijdje maar ik breek toch ook niet bij jou in?’ zei ik. Hij knikte ‘Sorry, ik wou alleen maar zien of je vijandig was voor de inwoners van Forks maar aan je ogen te zien niet’ zei hij en rende weg. Wat een onbeleefde vampier, gewoon inbreken! Ik zette mijn bed in elkaar. Deed mijn kleding in mijn kast en maakte me alvast klaar voor de volgende en eerste schooldag door te gaan jagen.