~1~

Daar liep ik dan, voor de laatste keer. In mijn stad Londen. Ik liep de o zo bekende straten door met een grote handtas in mijn hand. Daar zaten kleren en persoonlijke spullen in. Ik weet nog niet precies naar welke plek ik naartoe ga, ik zat te denken aan Denali, Seattle, Oregon, Portland, Juneau, Forks, die plekken liggen behoorlijk dicht bij elkaar, dus gewoon daar in de buurt. Ik kies de plek waar ik mooi kan wonen, veel dieren zijn en waar ik gewoon op straat kan lopen overdag. Dat zou fijn zijn. Ik kon ook daarheen met een vliegtuig, maar ik hou erg van de natuur dus ga ik via het water. Het zou niet lang duren, ongeveer een dag, dan zal ik in Denali zijn. Ik ga eerst rondkijken in de bergen, naar de natuur, dan kijk ik verder naar de plekken waar ik uit ga kiezen. Ik was behoorlijk snel, van de meeste vampiers die ik ontmoet heb ben ik de snelste dus was ik al snel aan de rand van Engeland, bij het water. Ik sprong het water in en begon snel te zwemmen. De hele reis lang zat ik te bedenken over de plekken waar ik kon gaan wonen en of er ook andere vegetarische vampiers bestaan en of ik geen vijandige vampiers tegen zou komen. Na een behoorlijk lange tijd zwemmen zag ik eindelijk land, en zoals ik al dacht was ik sneller dan de dag dat het zou gaan duren. Denali ligt niet ver van de zee dus was ik daar ook snel. De buitenkant van mijn tas was erg nat van het water, maar de binnenkant was gelukkig nog droog. Denali was erg… Wit. Er liepen gelukkig genoeg dieren rond en de natuur was prachtig, het enige probleem is dat ik andere vampiers rook. Het rare daaraan was dat er een groot huis stond die omringt was door de geur. Ik bedoel ik woonde ook gewoon in een appartement in Londen maar ik woonde alleen. Hier rook ik meerdere vampiers. Hoe konden ze zo ver van de stad wonen? Ze moesten zich toch voeden? Ik besloot om ze te bezoeken. Op een rustig tempo liep ik naar de deur en klopte aan. De deur werd open gedaan door een vrouw met lang blond haar. Tot mijn schrik had ze gouden ogen, net zoals ik. De vrouw voelde zich nieuwsgierig en ze was behoorlijk vrolijk. Misschien was ze wel gewoon vrolijk van zichzelf. ‘Hallo mevrouw, ik ben Amedea Sadler’ stelde ik me voor. ‘Hallo Amedea, ik ben Tanya Denali’ stelde de vrouw zich voor. ‘Ik was benieuwd wie hier woonde dus klopte ik even aan’ vertelde ik. ‘Je bent niet de eerste hoor, meerdere vampiers doen dat’ zei ze en ik knikte. ‘Kom binnen Amedea’ zei ze en ik volgde haar naar de woonkamer. ‘Vertel eens wat over jezelf, wat je hier in Denali doet bijvoorbeeld’ vroeg Tanya. Ik knikte. ‘Ik ben hier omdat ik een nieuwe woonplek zoek, ik woon al een lange tijd in Londen, maar sommige mensen gaan me herkennen op straat en dan zien ze dat ik niet verder groei. Dus besloot ik een donkere woonplek te gaan zoeken. Ik ben gebeten op mijn 19de.’ Vertelde ik. Tanya knikte. ‘In welk jaar ben je gebeten?’ vroeg ze. ‘1790’ antwoorde ik en Tanya voelde zich geschrokken. ‘Dan ben je al 203 jaar oud?’ vroeg ze. Ik knikte. ‘Ik woon al 203 jaar lang in Londen, ik heb ook een gave, ik kan gevoelens voelen en manipuleren’ zei ik. ‘Ik ken ook iemand met zo’n gave’ vertelde ze. ‘Hij woont bij de Cullen clan in Forks’ zei ze. Ik knikte. ‘Dat was ook een van de plekken waar ik wou gaan kijken om te wonen’ zei ik en Tanya knikte. ‘Mijn familie, Kate, Irina, Carmen en Eleazar, zijn nu aan het jagen. Maar ze zijn al een tijdje weg dus zullen ze zo wel terug komen.’ Zei ze. Ik knikte. ‘Maar je woonde al 203 jaar lang in Londen, waarom heb je jezelf nog nooit bij een clan aangesloten?’ vroeg ze. ‘ik weet het niet echt, ik denk omdat ik niet wist dat er meer vampiers op dieren joegen, en daardoor bang was dat als ik bij een clan aansloot die mensenbloed dronk dat ik het zelf ook ga drinken’ vertelde ik en Tanya knikte. ‘Dat begrijp ik wel, maar misschien wil je je wel bij ons aansluiten?’ vroeg ze. ‘Ik weet het niet Tanya, je bent aardig, en je familie waarschijnlijk ook, maar het is meer Denali zelf, ik ben niet zo van de sneeuw’ vertelde ik. ‘Dat is ieders smaak’ zei ze en ik voelde begrip. Toen ging de deur open en kwamen er drie vrouwen en een man binnen lopen. ‘Kate, Irina, Carmen, Eleazar, dit is Amedea Sadler’ stelde Tanya me voor. Ik knikte naar iedereen en ze knikte terug. ‘Amedea was benieuwd wie hier woonde’ zei Tanya. ‘Dat komen meerdere vampiers wel doen, maar jij bent ook vegetarisch’ zei Kate volgens mij. Tanya had mijn verhaal verkort en aan hun verteld, haar voorstel ook, waar ze het mee eens waren. ‘Zoals ik al zei weet ik het nog niet, ik ga eerst verder reizen, en als ik dan niets vind kom ik terug. Maar als ik ergens blijf vertel ik het jullie wel’ zei ik en ze knikte. Ik opende de deur en liep naar buiten. Ze zwaaide me uit en ik rende verder richting de volgende plaatsen, verder met mijn reis.