002

Mijn koffers waren zwaar, en bewogen op en neer bij elke oneffenheid van de stenen vloer. Iedereen kon mij en Jade horen aankomen, maar helaas was onze kamer helemaal achterin de gang, dus we moesten nog een tijdje door de gang lopen terwijl we aangestaard werden door de niet-nieuwe-leerlingen van onze school. 'Hier is het,' vertelde ik Jade.
Op de deur hing een poster met twee lachende meiden erop, een had rood- bruin haar en de andere blond.
Jade zwiepte haar zwarte haar over haar schouders en wachtte tot ik de deur opende. Zenuwachtig opende ik hem, en we troffen twee meisjes aan op het bed dat bezaaid was met kauwgum en tijdschriften. De muren waren bedekt met posters, en twee nieuwsgierige blikken gingen onze kant op.
'Ah, daar hebben we onze roomies.' Zei de Rode. De blonde keek geïrriteerd en nadat keek ze weer in haar tijdschrift. Jade keek minachtend naar haar. Ik keek minachtend naar Jade.
Niet zo onaardig, dacht ik. De rode kwam Jades kant op en keek eerbiedig naar de wenkbrauw piercing in haar oor. Jades zwarte kleding en rode laarzen hadden een schel contrast me de blonde tuthola op het bed, die niet de moeite nam om op te staan. 'Hallo,' zei de Rooie naar mij en Jade-vooral Jade, en zei: 'Ik ben Drew.' Haar koperen haar - besefte ik nu, zat van voren vastgeknipt met roze knippen achter in haar haar. Haar zwarte rokje en wit shirtje met een zwart konijn en een ooglapje voor draaide zich om, en liep naar de blonde. 'Dit is Lara. Ze heeft een hekel aan nieuwelingen.' Lara schonk ons een grijns, en ging rechtop zitten op haar bed.
'Daar hebben we dom en dommer. Ik ga jullie de kamerregels vertellen.'