~041~

Fred Weasley

Ik zit samen met George en de rest van het Zwerkbalteam te ontbijten.
‘Kom je?’ vraagt George grijnzend. Hij is al de hele week irritant aan het doen over mijn afspraakje met Mary.
Ik laat mijn ontbijt voor wat het is en loop achter de rest van het team aan naar het veld. Als ik op mijn bezem zit, let ik absoluut niet op de rest van de spelers. Ik zit letterlijk en figuurlijk in de wolken.
Tenminste een tijdje dan, tot George ineens wild naar me begint te zwaaien. ‘Fred, pas op!’
Ik kijk om en zie de beukwilg, ik probeer weg te komen, maar het is al te laat. Hij heeft mij ook al opgemerkt, ineens voel ik een keiharde klap. Dan wordt alles zwart.

Als ik wakker word, zie ik alleen maar wit om me heen. Ik til mijn hoofd op en zie even het gezicht van mijn broer, dat me bezorgd aankijkt. Dan leg ik snel mijn hoofd weer terug op het kussen, ik heb echt hele erge hoofdpijn.
‘Wat is er gebeurd?’ vraag ik, mijn stem klinkt schor.
‘Je vloog in de Beukwilg.’ zegt George en ik herinner me weer wat er is gebeurd.
Ik kijk hem even aan en zie dan dat Madame Plijster aan komt rennen, ze duwt George opzij, die daardoor bijna van zijn stoel afvalt. Dan begint ze me allemaal vieze drankjes te geven waardoor George me uit begint te lachen. Maar als ze hem even streng aankijkt, houdt hij zich verder stil. Als Madame Plijster weer weg is, herinner ik me mijn afspraak met Mary weer. Ik schiet overeind, vloek, en laat me weer terugzakken in het bed.
‘Niet doen, idioot.’ zegt George bezorgd.
‘Ik moet naar Mary.’ zeg ik.
Dat blijkt niet nodig te zijn, want even later komt Mary de ziekenzaal binnenlopen. Ze negeert Madame Plijster die zegt dat ze weg moet gaan en loopt recht op mijn bed af. Ze kijkt me bezorgd aan en Madame Plijster staakt haar pogingen haar weg te sturen en loopt chagrijnig terug naar haar kantoortje.
‘Wat is er gebeurd?’ vraag ze dan na een tijdje.
‘Die idioot vloog zo in de Beukwilg.’ zegt George voor ik antwoord kan geven.
‘Ik vloog niet zo in de Beukwilg. Het kwam door de wind.’ zegt ik terwijl ik George een beetje geïriteerd aankijk. Dan kijk ik naar Mary. ‘Sorry dat ik er niet was, maar ik mag niet weg.’
‘Nee, vind je het gek?’ antwoord ze meteen.
Dan stormt Anne ineens buiten adem de ziekenzaal in. ‘Jeetje, wat kan jij hard rennen zeg… Ik-’
Madame Plijster komt haar kantoortje uit gerend. ‘En nu is het genoeg! Die jongen heeft rust nodig, allemaal wegwezen.’
Ze kijkt Anne, Mary en George aan alsof ze elk moment kan gaan slaan, dus nemen ze afscheid en lopen de ziekenzaal uit. Ik kijk ze een beetje zielig aan en kijk dan bang naar Madame Plijster die met een of ander drankje aan komt lopen.

WAARSCHUWING: indien u faalt in het achterlaten van een reactie en/of kudo voordat u deze pagina verlaat, komt die trol uit deel 1 met zijn knuppel achter jullie aan terwijl hij aan het... ZINGEN is!! (voel je bedreigd)