*~17~*

17.
Ze knipperde een paar keer met haar ogen. Het felle licht dat door het raam naar binnen scheen deed pijn aan haar ogen. Ayumi draaide haar hoofd om de kamer te bekijken. Een nostalgisch gevoel drong tot haar door. Ze kende deze plek, het was de plek waar ze een deel van haar jeugd heeft doorgebracht. Ze zag dat ze in de woonkamer lag op de bank. Er was een tv, nog een klein tafeltje en nog twee andere banken. Ze schrok op toen de deur open ging. Itachi. Hij liep op haar af zonder haar ogen te verlaten. “Ayumi-chan??, je bent wakker” “Itachi” Ze ging rechtop zitten. Een schok ging door haar heen toen ze zag dat Itachi naast haar kwam zitten en haar knuffelde. “Itachi?” Fluisterde ze zachtjes. “Ayumi-chan, ik heb je zo gemist, zo erg gemist” Itachi trok haar op schoot. Even was het stil. Ayumi voelde hoe iets nats in haar nek gleed. Ze keek op en zag hoe er een traan langs Itachi’s wang gleed. Dit was niet hoe ze hem kende. Itachi liet nooit zijn emoties zien en nu huilde hij zachtjes. “Ik ben zo blij dat ik je terug heb. Vergeef me asjeblieft, vergeef me dat ik je niet heb kunnen beschermen.” Itachi keek haar aan en kuste haar voorhoofd. Ayumi knikte. “Itachi-sama ik neem je niks kwalijk. Ik ben blij dat ik terug ben. Bij jullie.” Ayumi glimlachte lief en kroop verder in Itachi’s schoot. Alsof ze weer dat zelfde kleine 7-jarige meisje was. Zo zaten ze even tot dat ze elkaar aankeken. Ze leken zich nu pas te realiseren dat ze zo dichtbij elkaar waren. Een blos vormde zich op hun gezichten. “S-sorry” Ayumi keek de andere kant op en klom van Itachi’s schoot af. “J-ja, sorry” Ook Itachi keek weg en schoof een beetje achteruit. Ze lachte beidde even ongemakkelijk. Ze is zo mooi geworden. Itachi liet zijn ogen over haar heen glijden.
“Itachi ?” Itachi keek weer terug. “Kan ik even gaan douchen?” De jongen met zwart haar knikte en wenkte haar mee. Net toen ze door de gang liepen kwam Sasori zijn kamer uit. “Hey sasori” Ayumi zwaaide lief. Sasori knikte en gaf haar toen een pakketje. Even was ze verbaasd maar zei toch dankjewel. Sasori knikte en verdween. “Wil je het niet openmaken?” Itachi keek nieuwsgierig naar pakje. Ze knikt en begon het uit te pakken. Het was een soort van Akatsuki cape. Tot hoever je het een cape kon noemen dan. Ze keek naar het extreem korte rokje en het topje wat bijna geen topje was. Alleen haar borsten zouden net niet zichtbaar zijn. Ze voelde dat ze rood werd. “Itachi wat vind jij ?” Ze hield de twee kledingstukken omhoog. Itachi’s gezicht begon rood aan te lopen van schaamte en kwaadheid. “SASORI !!!!!!”

Na het douchen had ze een normale cape gekregen van Pein. Sasori was gevlucht naar zijn kamer, maar kon helaas niet ontsnappen aan Itachi’s sharingan en dus zat de arme jongen 24 uur vast in Tsukiyomi. 24 uur lang kreeg hij een lapdance van oude mannen. Itachi grijnsde even gemeen “Dat is wat je krijgt als je pervert bent”


Reacties onegai~
Itachi is zo niet Itachi in dit stuk (met dat huilen dan)
Okey dit stukje is gewoon een beetje zinloos sorry. Er zijn betere stukjes op komst