Hoofstuk 5 ibrahim
Ibrahim
ik hoorde Noah huilen aan de andere kant van de lijn, kom nu maar snikte ze. Ik ren naar mijn auto en rij snel weg is maar 5 minuten bij mijn huis vandaan maar het lijkt wel eindeloos te duren. ik parkeer mijn auto slordig voor haar flat en ren de trappen op naar boven. ik klop op de deur en langzaam gaat de deur open, ''Noah zeg ik'' geschrokken kijk ik haar aan. ''ibi zegt ze'' en ze slaat haar armen om mij heen. ''Nootje wat is er?'' bezorgd wrijf ik over haar rug. ''kom we gaan even zitten zeg ik tegen haar'' het is een tijdje stil tussen ons ik wrijf nog steeds over haar rug, en laat mijn blik is door de kamer gaan ik zie een foto van mij met Josh en Noah, en dan besef ik op eens..''No is het Josh zeg ik schor'' ze kijkt me met grote ogen aan en knikt langzaam '' ja ibi het is Josh.'' stottert ze.
ik hoorde Noah huilen aan de andere kant van de lijn, kom nu maar snikte ze. Ik ren naar mijn auto en rij snel weg is maar 5 minuten bij mijn huis vandaan maar het lijkt wel eindeloos te duren. ik parkeer mijn auto slordig voor haar flat en ren de trappen op naar boven. ik klop op de deur en langzaam gaat de deur open, ''Noah zeg ik'' geschrokken kijk ik haar aan. ''ibi zegt ze'' en ze slaat haar armen om mij heen. ''Nootje wat is er?'' bezorgd wrijf ik over haar rug. ''kom we gaan even zitten zeg ik tegen haar'' het is een tijdje stil tussen ons ik wrijf nog steeds over haar rug, en laat mijn blik is door de kamer gaan ik zie een foto van mij met Josh en Noah, en dan besef ik op eens..''No is het Josh zeg ik schor'' ze kijkt me met grote ogen aan en knikt langzaam '' ja ibi het is Josh.'' stottert ze.
Er zijn nog geen reacties.