I dont believe you
Noah
die jan kijkt me doordringend aan en ''zegt; nee meisje we zouden nooit grapjes maken over dit soort onderwerpen, ze hebben Josh gepakt toen hij een kindje uit een woning wilde redden de vijand zij tegen hem dat hij dat kindje los moest laten en dood moest schieten, maar dat ging hij niet doen hij zij NOOIT mag je het leven van een onschuldig persoon vernietigen, en toen hebben ze hem meegenomen samen met nog 2 anderen'' ''Het spijt me verschrikkelijk mevrouw'''. Ik kijk hem aan met een lege en een blik vol ongeloof, een traan verlaat mijn ooghoek, en weet me zelf nog goed onder controle te houden, en zeg tegen de mannen ''was dit het? dan kunnen jullie gaan.'' Ik sluit de deur achter ze dicht en laat me zelf op de grond zakken, tranen stromen over mijn wangen mijn lieve lieve Josh dood? dat kan toch niet. mijn lichaam schokt en mijn hoofd doet pijn van het huilen ik zal ibrahim moeten bellen maar als ik daar aan denk word de pijn alleen maar erger hoe moet ik hem dat nauw vertellen dat zijn beste vriend er niet meer is, trillend toets ik zijn nummer in hij gaat een paar keer over en ik hoor zijn stem 'haa Nootje' 'hej ibi' zeg ik zacht kan je even langs komen? 'He meid wat is er zegt ibrahim' kom nu maar huil ik en ik druk op het rode knopje. en laat me zelf op de bank zakken, het besef is er nog niet en mijn ongeloof is sterk dit kan en mag niet waar wezen.
die jan kijkt me doordringend aan en ''zegt; nee meisje we zouden nooit grapjes maken over dit soort onderwerpen, ze hebben Josh gepakt toen hij een kindje uit een woning wilde redden de vijand zij tegen hem dat hij dat kindje los moest laten en dood moest schieten, maar dat ging hij niet doen hij zij NOOIT mag je het leven van een onschuldig persoon vernietigen, en toen hebben ze hem meegenomen samen met nog 2 anderen'' ''Het spijt me verschrikkelijk mevrouw'''. Ik kijk hem aan met een lege en een blik vol ongeloof, een traan verlaat mijn ooghoek, en weet me zelf nog goed onder controle te houden, en zeg tegen de mannen ''was dit het? dan kunnen jullie gaan.'' Ik sluit de deur achter ze dicht en laat me zelf op de grond zakken, tranen stromen over mijn wangen mijn lieve lieve Josh dood? dat kan toch niet. mijn lichaam schokt en mijn hoofd doet pijn van het huilen ik zal ibrahim moeten bellen maar als ik daar aan denk word de pijn alleen maar erger hoe moet ik hem dat nauw vertellen dat zijn beste vriend er niet meer is, trillend toets ik zijn nummer in hij gaat een paar keer over en ik hoor zijn stem 'haa Nootje' 'hej ibi' zeg ik zacht kan je even langs komen? 'He meid wat is er zegt ibrahim' kom nu maar huil ik en ik druk op het rode knopje. en laat me zelf op de bank zakken, het besef is er nog niet en mijn ongeloof is sterk dit kan en mag niet waar wezen.
Er zijn nog geen reacties.