#66

Lucy
De rest van de week was echt supergezellig met Justin. Met Ryan en Chaz ging ik nog steeds niet zoveel om omdat ik me gewoon simpelweg gigantisch aan hun irriteerde. Nog steeds ja. Ze hadden gewoon iets om zich heen hangen waar ik niet tegen kon. Iets onbetrouwbaars. Nouja, ik kon het niet uitleggen maar het irriteerde me. En Justin was echt de geweldigste jongen op aarde. Daar was ik ondertussen nog meer achter gekomen. Ik wist het al, maar nu was ik er gewoon zeker van. En het was nu al donderdag en dat zou betekenen dat ik over twee dagen alweer naar huis moest. Als ik daar aan dacht moest ik bijna huilen. Ja echt waar, ik meen het serieus. Dan moest ik Justin weer voor een hele lange tijd missen en om eerlijk te zijn had ik nou ook niet bepaald zin in al dat gezeur van school en zo. Met dat en zo bedoelde ik Michiel. Hij had me deze week al een aantal keer een sms’je gestuurd dat ik maar voorbereid moest zijn als ik op school terug kwam. Ik vroeg me toch echt steeds af wat hij daarmee bedoelde maar veel goeds kon het niet zijn. Ik haatte hem echt. Volgens mij konden Michiel en Chaz en Ryan nog best wel goed met elkaar overweg. Ze hadden in ieder geval één ding gemeen. Mij haten. Oh, en ze hielden alledrie van de Xbox. Ook dat nog. Ik zuchtte even. Justin lag naast me en was met mijn haar aan het spelen. ‘Wat is er?’ vroeg hij. ‘Oh, gewoon. Dat ik over twee dagen alweer weg moet en dat ik geen zin heb in school omdat ik dan Michiel weer tegenkom.’ Justin keek me aan. ‘Ah, dat komt vast wel goed. Michiel stuurt misschien wel van die sms’jes maar het hoeft niet te betekenen dat hij ze ook nog uit gaat voeren. Waarschijnlijk wil hij je alleen maar bang maken en meent hij er verder niks van.’ Justin glimlachte even om mij gerust te stellen maar ik was er niet helemaal zeker van. ‘En als hij echt iets lulligs doet dan bel je mij maar en dan kom ik meteen naar je toe.’ Ik glimlachte. ‘Dat kan niet eens want je moet optreden.’ Justin haalde z’n schouders op. ‘Dan kom ik na of voor het concert gewoon naar je toe. Geen probleem.’ ‘Wel een probleem. Scooter en Pattie laten je echt niet gaan. Je moet ook nog interviews doen en meet & greets en weet ik veel wat allemaal nog meer.’ Zei ik. ‘Nou e-hen, als je me nodig hebt kom ik gewoon naar je toe, punt.’ Hij keek me met een tevreden glimlach aan en ging weer verder met aan m’n haren friemelen. Ik moest lachen om zijn gezicht en ging rechtop zitten. ‘Justin?’ vroeg ik. ‘Ja?’ zei Justin. ‘Wist je al dat je heel lief was?’ Justin keek me vertederd aan en het was het liefste gezichtje wat ik hem ooit had zien trekken. Ik lachte en drukte mijn lippen op die van hem. ‘En wist je dat dat het liefste was wat iemand ooit tegen me gezegd heeft?’ zei Justin toen hij zijn lippen weer van die van mij had afgehaald. Ik glimlachte en knuffelde Justin stevig.

omg, sorrysorrysorry mensen. dit is al twee weken geleden dat ik hier iets van geschreven heb ofzo en waarschijnlijk zijn jullie allang vergeten dat dit verhaal nog bestond en hoe die ging maar ik heb toch maar een deeltje gemaakt maar ik ben inspiratieloos en daarom heb ik jullie hulp nodig want jullie barsten vast allemaal van de inspiratie en daarom moeten jullie mij helpen met dit verhaal want ik weet het niet meer oké? dus zet een leuk/grappig/zielig/dramatisch idee in de reactie en wie weet...!! oké? wel doen hè. BYEE <333